Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Ik ben aan de familie verwant en daardoor van tijd tot tijd in de gelegenheid Truusje op zoo een receptie waar te nemen. Ze gedraagt zich zeer bescheiden. Meestal in een crapaud gedoken zet ze een gezicht alsof ze overdenkt, dat ze de taartjes wel heel lekker vindt, maar de menschen toch erg vervelend. Vanmiddag bracht het kind zelf, de Moeder van hare dwaze behandeling terug.
Hij heeft ons voor het raam gezien. "Wat een heerlijk weer hè? Rob, ik ben je meisje tegengekomen in de Kalverstraat." "Zoo, liep ze in de Kalverstraat?" "Met je mama." "Zoo." "Wat zijn jullie stil. Heb je ruzie gehad? Zeg, jij bent ook vroeg bij de hand! Koffiedrinken om half drie. Hoe kan je vanmiddag eten!" "Is er nieuws in de stad?" "Ja een bulletin. Ooms heeft verloren."
Vincent verontschuldigde zich, dat hij zoo laat kwam; het was kwartier over vijven en de Verstraetens namen afscheid in de toenemende schemering, waarna Gerard binnenkwam om het gas op te steken, de blinden te sluiten, de gordijnen dicht te plooien. Vincent, blijf eten vanmiddag, wil je? vroeg Betsy. Betsy vreesde namelijk voor een vervelende avond.
"Hoor eens, maatje, ik wed, dat ik weet wat er aan hapert! Wil ik er eens naar raden, zeg?" "Neen! neen!" "Wel, hoor me nu zoo'n stijfkop eens aan! Dat is zoo kortaf als een gebroken pijpesteeltje. Ja, ja, vanmiddag zeker spinnekoppen of oorwurmen gevangen, is het niet?" "Neen! Houd op met plagen!" "Of zure karnemelk gegeten?" hervatte de oude.
Ik zag een paartje hun buttonholes omwisselen, want het is hier mode een bloem in het knoopsgat te dragen, en dat vond ik heusch een aardig idee. Vanmiddag zijn wij naar Westminster Abbey geweest; maar verwacht niet van mij, dat ik daarvan een beschrijving zal geven ik kan alleen maar zeggen, dat het meer dan prachtig was.
"Nu," zei hij, haar hand in de zijne; "ik kom morgen nog wel 's vragen, hoe 't gaat. Het beste." Han kwam tegen de koffie, ijsbeerde somber de kamer op en neer. "Dus ze zal van middag niet opstaan?" "Ik denk 't niet. Vin-je nu niet, dat we 'n dokter..." "Ik zal vanmiddag alles eens aan Beerenstijn zeggen, die weet er meer van dan de meeste dokters." "Wat denk-je van de soep?"
"Groote God! de hand heeft zich bewogen!" "Welke hand?" "De hand van Alva's standbeeld!" "Genadige hemel! Wanneer?" "Toen gij het gewelf binnengingt, vanmiddag om twaalf uur, heeft zich de hand van Alva's standbeeld bewogen. Ze zullen nu al wel in het huis van moeder Sebastian zijn! Het standbeeld bewaakte Alva's schat.
Zeg, wat hebben we er al veel, hè?" "Ja, heel wat. Mij dunkt, dat we er al meer hebben, dan we oplusten. Willen we nu weer naar huis gaan?" "Goed," zei Karel. "Het begint mij zoetjes-aan te vervelen ook. Zullen we vanmiddag gaan schaatsenrijden?" "Ja, dat is afgesproken." Karel had de sikkels en de bijlen op den schouder, en Jan droeg het net met de paling.
Nu, adieu; 'k ga vanmiddag naar Beerenstijn." Den volgenden ochtend zaten ze met z'n vijven te overleggen: het bleef koorts, pijn en geen eetlust, overdag down en 's nachts onrustig. Go had gehuild, was moe van 't tobben, Han floot nerveus, terwijl Lou en Coba goedig Go's cahiers uitzochten om bij te schrijven.
"Die man, met die bruine vlek op z'n gezicht, is vanmiddag hier geweest? Had hij een blauwen kaftan, een rooden baard, een..." "Precies, Maarschalk." "Russakoff zoo waar ik leef! Jouw beul en mijn spion zijn dezelfde persoon! Zou het mogelijk zijn? En hoe laat was hij hier?" "Ongeveer vier uur." "Dat is dus vijf uur geleden," zei Zabern, zijn horloge raadplegend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek