United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geen van zijn vrienden kwam naar hem toe; want er waren te veel trappen op te klimmen. Het was een donkere avond, en hij kon niet eens een kaars koopen. Maar het schoot hem te binnen, dat er nog een klein eindje kaars in de tondeldoos lag, die hij uit den hollen boom, waarin de heks hem had neergelaten, meegenomen had.
"Erg mooi weertje," merkt een vijfde aan, die verrast wordt in het opkijken naar een boekoboom, daar hij het ophout van berekent. "Erg mooi weertje! mær der hangt nog veul wind an de lucht; ik mocht liever laien dat 'et wat droogde." "Dat mocht ik net, broer," antwoordt een oud boertje, zijn pijp in de tondeldoos stekende en in een oogenblik de lucht met sterkriekende wolken benevelende.
De oude straatlantaarn. De ooievaars. Zooals manlief doet, is het altijd goed. De groote Klaas en de kleine Klaas. De vliegende koffer. Vijf uit één schil. De tondeldoos. Het meisje, dat op het brood trapte. De bloemen van de kleine Ida. De onwrikbare tinnen soldaat. De gouden schat. De droom van den ouden eik. Zij deugde niet. De herderin en de schoorsteenveger. De flesschehals.
Daar ik niet meende mij te moeten ergeren over de weinige attentie mij betoond, ging ik op het gras liggen en ik vroeg op ongedwongen toon den man met het geweer of hij niet een tondeldoos bij zich had. Tegelijkertijd bracht ik mijn sigarenkoker te voorschijn. Nog altijd zonder te spreken, tastte de onbekende in zijn zak, nam zijn tondeldoos en haastte zich vuur voor mij te maken.
"Welnu! steek dan ten minste een pijp op voor uw vertrek," zeide de Heer Blaek: "Lodewijk zal wel een tondeldoos bij zich hebben." "Ik heb mijn vuurslag vergeten," zeide Lodewijk, zich met onverschilligheid omwendende. "Helding! neem eens de moeite van die glaasjes wat om te spoelen en in het likeurkeldertje te bergen."
De duisternis overviel mij echter, voordat ik den grond bereikte en ik besloot daarom een grooten knoop te leggen en daarop den nacht door te brengen! Maar wat moest ik beginnen zonder vuur? De tondeldoos had ik bij mij, maar ik had geen hout. Plotseling herinnerde ik mij, dat ik in mijn vestjeszakje een naainaald had.
«Wat is dat?» riep de soldaat uit. «Dat is wel een aardige tondeldoos, als ik zoo maar kan krijgen, wat ik hebben wil! Bezorg mij wat geld!» zei hij tegen den hond, en in een wip was de hond weg en in een wip terug, en hield een grooten zak met geld in den bek. Nu wist de soldaat, wat een heerlijke tondeldoos dit was!
De heks trok hem naar boven, en nu stond hij weer op den straatweg met zakken, laarzen, ransel en muts vol goud. «Wat wilt ge met die tondeldoos doen?» vroeg de soldaat. «Dat gaat je niets aan!» zei de heks. «Je hebt immers geld gekregen! Geef mij de tondeldoos maar!» «Hoor eens!» zei de soldaat. «Wil je mij dadelijk zeggen, wat je daarmee wilt doen, of ik trek mijn sabel en sla je het hoofd af!»
De schoenmakersjongen wilde graag een fooi verdienen en haalde de tondeldoos, gaf deze aan den soldaat en ja, nu zullen we eens wat hooren! Buiten de stad was een hooge galg opgericht, daaromheen stonden de soldaten en vele honderdduizenden menschen. De koning en de koningin zaten op een prachtigen troon tegenover de rechters en den geheelen raad.
Alleen moet je voor mij een oude tondeldoos meenemen, die mijn grootmoeder vergeten heeft, toen zij de laatste maal beneden was.» «Welnu, bind het touw dan maar om mijn lijf vast!» zei de soldaat. «Hier is het,» zei de heks, «en hier is mijn blauw geruit voorschoot.»
Woord Van De Dag