Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Neen, de stemmeloosheid van het Lam ligt in het inhouden van den kreet van verzet tegen het lijden. Er ligt in den kreet, waarmeê het gevoelige schepsel tegen het lijden inschreeuwt, een middel van verweer. Zoo schreit het kind in de wieg, als het pijn heeft. Zoo gilt het kind op straat, als het leed ervaart.
En wanneer je eenmaal alleen staat, zal je gaan als de plant, waarvan onze dichter Baltasar spreekt: "Opgegroeid in 't water, verwelken haar bladeren, zoodra men ze maar een korten tijd niet begiet. Een oogenblik van hitte doet haar verdorren." Wel, kijk, je bent bijna een jonge man, en je schreit nog!" Dit verwijt trof me en ik bekende, dat ik je liefhad.
Het portier werd dichtgesmeten; het raampje ijlings door hem opgehaald; Coco en Victor schoten voorwaarts; en, nogmaals Goddank! nu was hij alleen alleen met zijn wijfje! Hoe! ze heeft haar heerlijk hoofdje afgewend? "Eva! mijn engelachtig vrouwtje!" Zij antwoordt niet. Stil, ze schreit. 't Zal beter zijn dat hij haar een oogenblik geheel aan haar zelve overlaat.
Een twaalfde grein kan hij telkens toedienen.... Zeven, ja zes greinen opeens zouden reeds doodelijk zijn!!.... Ho ho, niet meer... O God, wat vloekte hem een oogenblik zoo woest door het hoofd! Wie.... wát is daar? Wie zingt of schreit er....? Van waar dat luidruchtig rumoer? Hoor, een gansche bende nadert. Er klinkt muziek! Een schot knalt voor het raam. "O God!"
Steenen Farao! wilt zwichten, Want zijn schichten Haalt de Hemel uit den tros : Pyramiden! wacht uw spitsen Voor zijn flitsen: O, daar gaan zijn pijlen los! Nylus schreit nu, al bedolven In zijn golven, Om de vis, die in zijn kruik Sterft, om dat de waterbaren Aldus varen Bloedig over zijn parruik .
"Schreit hij al lang, Stanja?" vroeg Kitty, terwijl zij haastig op een stoel ging zitten en zich gereed maakte om hem de borst te geven. "Geef hem toch dadelijk hier. Wat ben je langzaam! Het mutsje kun je immers later vastbinden." Het kind liet een vreeselijk hongerig schreeuwen hooren.
De Majoorske valt haar in de rede en strijkt haar het lichte, krullende haar van het voorhoofd. "Kind, kind," zegt zij, "hoe kon je er toch toe komen dien dommen Henrik Dohna te nemen!" "Maar ik houd van hem." "Ja, ik begrijp het wel, ik begrijp het wel," zegt de Majoorske. "Een goed kind en niet meer; schreit met de bedroefden en lacht met de blijden.
't Is een fleurige, vroolijke melodie. Daarmee speelde ze den honger weg op Berga. Als die klonk, moesten alle dansen. Dan sprong de band, die de jicht om de gewrichten gelegd had en tachtigjarige heeren werden naar den dansvloer gelokt. De heele wereld kreeg lust te dansen bij die polka, zóó vroolijk klonk ze maar de oude Ulrika schreit.
't Is niet bijzonder licht bij de trap, en we kunnen derhalve niet zien, welke de uitdrukking van Barends gelaat bij dat "spreek" is, evenmin als we in Suzes kijkers kunnen lezen wat er in hare ziel omgaat, maar meenen een geluid te hooren alsof dat "spreek" bij het meisje iets anders dan woorden heeft uitgelokt, en vernemen wat later heel duidelijk dat de jarige schreit.
"Wat uwe barones zegt, is mij totaal onverschillig," verklaarde tante, "en uwe Italiaansche scheldnamen kunt gij wel sparen; die versta ik niet; maar één ding moet ik u toch nog zeggen, juffer Sanna, nu het toeval ons te zamen brengt ik heb er lang naar verlangd, het te kunnen doen; gij en uwe barones hebt eene zonde op uw geweten, die ten hemel schreit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek