United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar de omstanders, die natuurlijk zonder uitzondering op de hand van den grooten bokser zijn, schreeuwen: »Neen, hij is niet boven zijn theewater, maar hij kan jullie brutaliteit niet uitstaan! Toe, mijnheer Watkins, geef hem maar eens een por; toe, pak hem!"
De vrouw schoot in de kleeren, zette koffie. Kaatje in d'alkoof begon te schreeuwen. Onrustig keek ze naar d'r man. Hij dee zoo vreemd. Anders vloekte-ie 'n half uur. Toen ze de koffie inschonk, keek-ie d'r aan... "Goddoome, Mie... 'k hè-zoo bezope gedroomd..." Ze wreef d'r beenige skelet-handen over de in de rokken uitpuilende knieën, angstig, met hortende rukken. Als die nou maar kwam.
Als de tinnen soldaat maar geroepen had: «Hier ben ik!» dan zouden zij hem wel gevonden hebben; maar hij achtte het ongepast, luid te schreeuwen, omdat hij in uniform was. Nu begon het te regenen, al spoedig vielen de droppels dichter neer; eindelijk werd het een stortregen. Toen deze over was, kwamen er twee straatjongens voorbij. «Kijk!» zei de een, «daar ligt een tinnen soldaat!
»Een van de menschen aan boord schijnt wel uniform te dragen, misschien de stuurman of een steward, en ook lijkt er nog wel een vrouw bij te wezen. En dan is er een bij, die z'n schreeuwen hoor je boven den storm uit.
De Zoon van God moet zichzelven kunnen redden. Wij zullen zien. De lieden, die de toebereidselen hadden kunnen gadeslaan, en tot op dit oogenblik aan hun ongeduld lucht hadden gegeven door onophoudelijk schreeuwen, zwegen op eenmaal, zoodat een doodelijke stilte ontstond. Het vreeselijk oogenblik was gekomen: de slachtoffers zouden aan het kruis genageld worden.
Nu zou zoo'n uitstapje in eene landstreek, waar de federalisten nog niet baas zijn, eene onverschoonbare roekeloosheid wezen." »Vooral, nu de gemoederen meer dan anders tot gewelddadige buitensporigheden geneigd zijn," sprak Zermah. »Inderdaad, de stad is dezen morgen zeer woelig," hernam master Walter Stannard. »Ik heb die volksmenners gezien. Ik heb ze hooren schreeuwen!
Zij, die hem stilletjes liet praten gelijk hij het eerst haar had gedaan, begon hem toe te schreeuwen: Bij het kruis van God, vervelende dronkelap, gij komt vannacht niet de deur in: ik kan die manieren niet meer dulden, het is noodig, dat ik aan iedereen laat zien, wie je bent en op welk uur je naar huis komt.
Het kind wilde liever bij zijn moeder Barberin blijven, zeide Vitalis; gij moet hem daarvoor niet slaan; het is een bewijs, dat hij een hart heeft. Als gij hem beklaagt, dan gaat hij nog harder schreeuwen. Laten wij thans tot onze zaken overgaan. Terwijl hij dit zeide, wierp Vitalis acht stukken van vijf francs op tafel, die Barberin met een enkele beweging van de hand in zijn zak liet glijden.
Voetbal moet zijn ontspanning, mag ook soms inspanning zijn, maar moet nooit een zenuwopwindend afbeulen worden. En hiertoe geeft het publiek door haar luide aanmoedigingskreten, die soms in schreeuwen, bellen en fluiten ontaarden, meermalen aanleiding.
Hij was er meer dan kwaad om, dat de stroom opgehouden had te vloeien, en hij meende net zoo lang te schreeuwen, tot het weer begon. Bedroefd en niet wetende wat zij beginnen moest, snelde Anneke de achterdeur uit, om Grootvaders hulp in te roepen. Schreiende kwam zij daar binnen, en zij vertelde onder snikken en tranen, wat Jantje gedaan had.
Woord Van De Dag