Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
En jij, goeie vrind, moest niet huilen; want dat helpt toch niemendal. Maar weet je wat je doen moet?" "Nee, nee, lieve Schout bie Nachtje, dat en weet ik nie!" snikte de man. "Nu, luister dan, vrind! Vooreerst moet je een weinigje op den goeden God vertrouwen; want die heeft voor 'n armen zeeman ook wel wat over. En dan, je heb knuisteu als voorhamers en armen als kluifhouten!
De rommelpotliedjes, die zelf niet van dit instrument gewagen, worden gekenmerkt door het refrein: "ho, man, ho!" Zoo b.v.: De Schout van Leiden heeft een bult, Ho, man, ho! Die is met ouwe lappen gevuld, Ho, man, ho! enz. En zoo bezat ook het meest bekende en meest verspreide vastenavondliedje oorspronkelijk dit refrein: Vrouw, 't is Vastenavond, ho, man, ho!
"Zijne Hoogheid zal woord houden," hervatte Martha. "Reeds het verzoek, dat ik van morgen uit zijn naam aan den Schout heb gedaan, heeft je voor heden van de pijnbank bevrijd. Hoop dus." "Hopen, Martha! En de Prins zelf heeft gezegd, dat hij er niets aan zou kunnen doen en dat het recht zijn loop moest hebben." "Dat is waar doch.... Luister, daar komen menschen. Ik hoor stappen in de gang.
Spreek, en als het in mijne macht staat U genoegen te doen, zal het van mij niet afhangen." "Reeds vooraf dank voor Uwe goedheid," hernam de Prins. "Leen mij voor een paar uren deze papieren, en geef mij een bevel van vrijstelling voor den gevangene." "Uwe Hoogheid heeft slechts te bevelen," antwoordde de Schout. "Ik zal Haar dadelijk het bevel van vrijlating opmaken."
De vroolijke schutters stellen het opbouwen eener hut tegen het afbranden van een kasteel, het oprichten van een kansel tegen het plunderen van eene kerk; het in vrijheid stellen van een armen gevangene, tegen den moord van een hoogmoedigen schout, of, om nader ter zaak te komen, het bevrijden van een Saksischen Franklin tegen het levend verbranden van een Normandischen Baron.
Dan waren nóch de schout nóch zijn rakkers ergens te vinden. Men klopte tevergeefs aan hun deuren. Ze waren spoorloos verdwenen, totdat zij weder zonder gevaar konden naderen, en de delinquent door de burgers zelf gevangen was genomen. Dan klonken hun krijgshaftige passen al dichter en dichterbij. Hun oogen waren klein en stekelig.
Op die wijze kon hij mogelijk zijn eigendom nog terugkrijgen. En maak nu dat ge weg komt. En, Frits, span gij nu dadelijk in!" Het duurde ook heel kort, of zij zaten allen op den wagen; slechts den schout wilde moederlief niet laten meêgaan. "Je hebt daar niks te maken, je kunt t'huis blijven," zeide zij.
Wel is waar, men moeide De Wees niet; doch deze, niet willende, dat de dichter schade lijden zou bij een werk, waar de boekverkooper voordeel uit trok, zond het geld aan den Schout. Zijne vrouw was edelmoedig genoeg om deze handelwijze van haren man goed te keuren, en zelfs wat sterker is hem niet te herinneren, "dat zij toch gelijk had gehad."
Toen zij bij den koopman in de stad kwam, gaf die haar niet meer dan twee rijksdaalders voor een huid, en de anderen gaf hij niet eens zooveel, »wat moest hij met al die huiden doen,« zei hij. Nu waren de boeren kwaad, dat het boerke hen er zoo tusschen had genomen, en zij wilden wraak nemen, en klaagden hem bij den schout aan wegens bedrog.
En ze zeide tot het bezwaar, toen dat naar Hendrik vroeg: "Ga uwen weg; 't is alles in orde." Waarom ik Frederik van den molenaar en geene prinses door het Gulzowsche bosch zend; waarom Frederik tot den schout Besserdich "schoonvader" zegt; waarom hij den hond uit den oven lokt en waarom de politiedienaar Luth om zijn' eigen burgemeester lacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek