Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Ik had de reet van het gordijn dichtgedaan, zoodra Milverton was opgestaan, omdat hij misschien in onze richting zou kijken, maar nu waagde ik het de gordijnen nog even op een kier te zetten.
Uit den zwaren roes ontwaakt, kostte het hem heel wat inspanning om zich op te heffen ten einde zich het antwoord op die vraag te bezorgen. Eindelijk gelukte het hem, en, op een reet toetredende, waardoor het aanbrekende morgenlicht boorde, onderzocht hij met een bevende hand, of het hem zou gelukken uit dit donkere verblijf te geraken, waarin hij zonder zelfbewustzijn gebracht werd.
Op de teenen slopen ze naar de andere kamer en keken door de reet tusschen deur en kozijn. Klaas zat maar geduldig te wachten. »Nog eventjes«, hoorden Jo en Nel hem zeggen. Daar sloeg de klok: een twee drie vier Klaas schrok er haast van, al had hij er ook op zitten wachten. »Pas op«, dacht hij, »nou komt het.« Maar er gebeurde niets.
De molenaar sukkelt over den drempel van de deur de kamer binnen, legt zijn hoed en handschoenen op de tafel en gaat een paar keeren in de kamer op en neêr: waarbij hij de reet zeer strak in 't oog houdt, en zegt: "Dat is een zware gang!" "Dat zie ik," zegt de molenaarsvrouw. Fieken zat aan de tafel en naaide linnengoed.
De kamer had eene groote kast, die met eene andere deur in de gang uitkwam. Toen Mevrouw Shelby Eliza wegzond, had deze in haren koortsachtigen angst om die kast gedacht. Daar verborgen en met haar oor dicht voor eene reet in de deur, had zij geen woord van het gesprokene gemist. Toen de stemmen zwegen, stond zij op en sloop stil heen.
Het geleek, of aldus de golven der zee haar spel binnen de stad voortzetten. De zomerdag was zelfs in de huizen. Het zonnelicht liet zich niet buitensluiten, het sloop langs reet en spleet, over riet en hout, tot het zich spreidde in 't binnenst der woning. Wat wist het van beletselen?
»Komaan! dat zal wel gaan, daar is alles wat wij hebben moeten, op de militiezaken na. Ja! dat's erger, die zijn niet van mijn departement.... als nu sinjeur Verjuus maar meewerken wil, dan is het niemendal! Wacht eens, mijn factotum zal er wel raad op weten." En opwippende liep hij naar eene zijdeur in het vertrek, opende die en riep door de reet heen. »Eilieve Mosje! kom eens even hier."
Poes zal zóó wel komen." Een oogenblikje hield het kind zich stil, maar ze bleef naar de deur kijken, alsof het dier door de reet binnen kon komen. Eindelijk klaagde ze: "Komt niet!" De moeder bracht haar eene pop, maar Marietje wou niets van de pop weten. "Kom," zei de moeder, "ga dan maar slapen, Poes zal straks wel komen." Het kind ging gehoorzaam liggen.
In plaats van na gestadigen en zelfs laten arbeid, een verkwikkenden slaap te genieten, zat vrouw Geertje, toen de flauwe morgenschemering door de reet van haar vensterluik boorde, nog voor haar bedstee, de oogen onafgewend op den jongeling gevestigd aan wien zij haar leger afstond. Benauwde uren had zij met hem doorgebracht.
En geheel onbedacht, duidelijk en zeker, nam hij het besluit nimmer meer terug te keeren, doch naar andere landen te gaan... het was een plotse klaarheid in zijn gemoed als de glans van de zon in een rivier. Hij lichtte de klink, de tocht voer ijzig door de reet der deur naar binnen, zoodat op de tafel het lampje walmde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek