Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Tusschen ons gezegd, Watson, het is een soort duel tusschen dezen Milverton en mij. Hij had, zooals je gezien hebt, bij de eerste ontmoeting het voordeel aan zijn zijde, maar mijn zelfrespect en mijn reputatie maken 't noodig, dat ik den strijd tot het einde volhoud." "Nu, ik heb er niets mee op, maar ik veronderstel, dat er geen andere uitweg is," zeide ik. "Wanneer gaan wij?"
Ik had de reet van het gordijn dichtgedaan, zoodra Milverton was opgestaan, omdat hij misschien in onze richting zou kijken, maar nu waagde ik het de gordijnen nog even op een kier te zetten.
En nu, mijnheer, laat ons den inhoud van dat zakboekje zien." Snel als een rat was Milverton naar den wand gesprongen en stond nu met zijn rug tegen den muur. "Mijnheer Holmes, mijnheer Holmes," zeide hij, zijn jas openslaande en den loop van een groote revolver latende zien, die uit den binnenzak stak. "Ik verwachtte, dat u iets origineels zoudt doen.
Aan den teleurgestelden blik van Holmes kon ik duidelijk zien, dat hij den graaf wel degelijk kende. "Welk kwaad steekt er eigenlijk in die brieven?" vroeg hij. "Zij zijn levendig geschreven zeer levendig geschreven," antwoordde Milverton. "De dame heeft een allerliefsten stijl. Maar ik kan u verzekeren, dat de graaf van Dorincourt ze niet op de juiste waarde zal weten te schatten.
"Maar," vervolgde Milverton, "terzelfder tijd zult gij moeten toegeven, dat een huwelijk van een dame een zeer geschikte gelegenheid is voor vrienden en verwanten om iets te doen te haren behoeve. Zij zullen misschien verlegen zijn in de keuze van een huwelijksgeschenk.
"Wel," vervolgde Milverton, "u hebt mij geruimen tijd van mijn nachtrust beroofd, mijn waarde. Ik hoop, dat gij 't waard zijt. U kondt op geen ander uur komen?" De vrouw schudde het hoofd. "Wel, als u niet kondt komen, was er natuurlijk niets aan te doen. Indien de gravin een strenge meesteres is, hebt u nu de gelegenheid het haar betaald te zetten. Wees kalm, meisje, waarom beeft ge zoo!
Wij waren uitgegaan, Holmes en ik, op ons achtermiddag-wandelingetje en waren ongeveer te zes uur op een kouden, vorstigen winteravond teruggekeerd. Terwijl Holmes de lamp opdraaide viel het licht op een visitekaartje op tafel. Hij keek er naar en wierp het vervolgens met een gebaar van walging op den grond. Ik raapte het op en las: Charles Augustus Milverton, agent Appledown Towers Hampstead.
Heb je niet een huiverig, onaangenaam gevoel, Watson, wanneer je voor de slangen in een dierentuin staat en de glibberige, gladde, venijnige beesten met hun doodaanbrengende oogen je aanstaren? Welnu, denzelfden indruk ontvang ik bij het zien van Milverton.
Holmes was wit van nijd en ergernis. "Wacht even," zeide hij, "u gaat te spoedig heen. Wij zullen natuurlijk alles doen om in zulk een kiesche zaak een schandaal te vermijden." Milverton zonk weer in zijn stoel. "Ik was er zeker van, dat u de zaak ook van die zijde zoudt bekijken," mompelde hij.
Bij mij zelf had ik reeds het plan opgevat dat, wanneer ik uit de strakheid van zijn blik in die richting moest opmaken, dat het ook zijn aandacht had getrokken, ik terstond naar voren zou springen, mijn groote jas over zijn hoofd werpen, hem binden en de rest aan Holmes overlaten. Milverton keek echter heelemaal niet op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek