Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Ze vergeleken hun horloges; de oude pedel klopte 'm goedig op z'n rug: 't zal wel losloopen. Maar hij maakte zich ongeduldig uit de belangstelling los, liep 't kamertje in om water te drinken, ging toen in de deurpost staan. De anderen bleven onder elkaar overleggen, vroegen de juristen, wat ze er van dachten; en hij werd 'n beetje spraakzamer, noemde 'n paar dingen, die hij niet had geweten.
En als de deur van de kelderkamer van den pedel openging, zoodat het roode licht in streepen in 't donker onder de boomen viel, dan zaten er veel rondkoppen dicht bijeen om 't vuur, met zware laarzen aan, met korte, ronde mantels en ijzeren sporen; hun mantels hingen bij den schoorsteen te drogen en hun lange zwaarden met een kruis aan 't heft, stonden tegen den wand.
Even stonden ze in spanning, half vooruit-willend, half wijkend: maar triomfantelijk-wijd werd de deur achter 'm open gehouden; de pedel wenkte, 'n vriendelijke professor achter de groene tafel wenkte ook: ze stroomden binnen, schuifelden nóg, terwijl 't speechje al begonnen was.
Nog één oogenblik, en het slachtoffer sprong van de tafel, volgde den pedel, die hem de deur der medische faculteitskamer ontsloot, en trad met een bescheiden tred en lichte buiging voor zijne beulen; maar de tuchtknaap dribbelde met een luchtigen pas achter hem aan en zette zich op de harde bank der toehoorders, vrij wat meer op zijn gemak dan het slachtoffer op den gladden stoel der examinandi.
Drie kwartier daarna werd er weder gescheld, en de jongeling moest buitenstaan. Bedaard trad hij met zijn satelliet de kamer uit; maar zoo ras de pedel de deur achter hem sloot, sprong hij een voet hoog en drukte de hand zijns vriends in toomelooze opgewondenheid. Hij was een ander man; er was licht in zijn oogen en vroolijkheid om zijn mond. "Hoe is 't geweest?" vroeg hij aan zijn vertrouweling.
Maar in de stille herfstavonden, als 't beukenloof dicht onder de boomen lag, vóór de storm het nog had weggezweept, of de pedel 't onder in zijn kelderkamer bijeengegaard had, kwamen Indianen en stroopers in de schaduwen aansluipen, of het was de praetendent, de ongelukkige Stuart , die voortworstelde door storm en onweer naar de hut van Betty Flanagan.
Maar wat ik zeggen wou: je hadt je niet moeten aankleeden vóór tweeën." "Maar hebje Macquelin al," zei de lijder. "Je wou wel dat Broers een operatie te doen had," zei de ziekentrooster. "Mijnheer Broers is al lang binnen," zei de pedel, en die brave kwam met een kwitantie van de college-gelden. "Gerritje, Gerritje, wat zit je der in," ging de getuige voort.
"O, van de krant." "Beroerling," bromde Gerard, "wat gaat 't 'em an." "Maar kerel, 't is z'n baantje." De stilte. Eduard kraakte een voor een z'n lange, witte vingers. "La dernière heure d'un condamné," trachtte de pedel op te wekken, maar hij bleef norsch kijken, zuchtte. Opeens: de bel. Vlug schuifelend met z'n oud, dik lijf schoof de pedel naar binnen; terug weer: "Wilt u maar komen, meneer."
Er begon nu onrust onder de menschen te komen; ze schoven naar de deur; de goeiige pedel keek op z'n horloge, grapte, dat 't nu lang genoeg was geweest, dat-ie de heeren 's zou gaan zeggen, dat het uit moest zijn. "Hij zal zoo moe zijn," zei Go zacht tegen Gerard, maar die ging er niet op door, praatte luchtig tegen Hans over 'n voetbalmatch van den vorigen Zondag.
Intusschen kwam kleine Marius bij, toen hij het koude water in zijn gezicht kreeg; hij lag een half uur op de sofa in de huiskamer van den rector, waar zij hem Hoffmansdroppels gaven, tot hij zoo veel beter was, dat de Pedel hem naar huis kon brengen. Mevrouw Gottwald woonde dicht bij. Kleine Marius verliet de school bleek en half bewusteloos, leunend op den pedel, die al zijn boeken droeg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek