Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 november 2025
"Niet nu niet zoo, breng me niet in de war, laat me met rust; zie toch eens wat we al niet vernielen; neen, laat het blijven als vroeger, of als dat niet mogelijk is; ga dan heen! Ik smeek u, Mijnheer Mordtmann, laat mij met rust." "Maar ik dan, ik? daar denk je niet aan. Wat moet er dan van mij worden?" Ze nam hem bij de schouders, keerde hem naar het licht en zag hem oplettend in 't gezicht.
Waarop mevrouw Dorbeen, haar oogen zeer sterk op den snuit van den olifant gevestigd houdende, op een aardig toontje zei: "Als die vreemde heer ons dan ook eens schadeloos wilde stellen! Mijnheer Hildebrand kan immers ook wel een kleinigheid!"
"Mijnheer Tranchelevent, ik heb de eer u voor mijn kleinzoon, mijnheer den baron Marius Pontmercy, de hand van mejuffrouw te vragen." "Mijnheer Tranchelevent" boog. "Dit is in orde," zei de grootvader. Daarop zich tot Marius en Cosette wendende en de armen zegenend uitbreidende, riep hij: "'t Is u thans vergund elkander te beminnen!" Zij lieten het zich geen tweemaal zeggen.
»Kijk eens Guus, daar stormen de schoolkinderen de deuren weer uit,« »Wel jongens, geen school?« »Neen, mijnheer, geen school, weet #u# het nog niet?« »Wat?« »De Koningin heeft van morgen een Prinsesje gekregen; nu hebben we den heelen dag vrij!« »Gekheid jongens!« »Neen, dan weet u er niks van heeren, het staat op al de borden, kijkt u maar even in school.« En weg draafden de praters.
"Een artist, als ik het niet dacht!" gilde op zijn beurt mijnheer Bernard, en de haren van zijn pruik rezen van schrik ten berge; "een schilder!!! Maar heb je dan geen informaties genomen naar mijnheer?" bulderde hij den concierge toe. "Wist je dan niet, wat hij deed?" "Lieve Hemel," antwoordde de arme kerel, "hij had mij vijf francs als goospenning gegeven; dus kon ik niet vermoeden...."
Mag ik u welkom heeten te M., mijnheer Kortenaer, en mij aanbevelen in uwe vriendschap?" "Ik bemerk," antwoordde André, "dat mijn neef niets te veel gezegd heeft, toen hij voorspelde dat dokter Ruardi mij met de meeste voorkomendheid bejegenen zou. Doch gij maakt mij verlegen, dokter.
Hij vroeg aan mijnheer Wilder of hij 't huizeken schoon vond, en Albien vertelde hem hoe 't ineenstak, hoeveel tijd het in gang bleef en hoe schoon veuzekens de beiaard speelde. Terwijl Goedele een kopje koffie gereed maakte boven 't alkoollampje, en 't gaslicht aanstak, bood hij mijnheer Wilder een sigaar aan. Dat zijn weer van die fijne sigaren, zei Albien. Ze smoorden en praatten ondereen.
Hij hield een korten, met koper beslagen stok in zijn hand en kwam zoo dreigend naar ons toe, dat ik werkelijk blij was mijn revolver in mijn zak te voelen. "Gij, ellendige spionnen!" riep de man. "Wat doen jullie hier?" "Wel, mijnheer Reuben Hayes," antwoordde Holmes koel, "men zou denken, dat gij bang zijt, dat wij iets kwaads zullen ontdekken."
"Gij moogt van mij denken wat gij wilt, antwoordde de acteur; ik aarzel niet de eerste rollen te spelen, voornamelijk verliefde rollen." "Als dat zoo is," zei mijn kameraad, "dan wensch ik er u geluk mede en ben blij, dat mijnheer Gil Blas en ik het genoegen smaken met zulk een gewichtig persoon te ontbijten."
Waar is uwe vrouw, George?" voegde hij er eindelijk bij, met zenuwachtige onrust opstaande. "Heengegaan, Mijnheer, heengegaan met haar kind op den arm. De Heere alleen weet waarheen. Zij is de noordster gaan zoeken, en wanneer wij elkander zullen wederzien, en of wij elkander ooit op de wereld zullen wederzien, kan geen schepsel zeggen." "Verbazend! Is het mogelijk! Van zulk eene goede familie!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek