Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Vervolgens nam Rachel eene sneeuwwitte kneedplank van den wand en ging eenvoudig wat beschuiten kneden; maar eerst zeide zij tegen hare dochter: "Mary, zoudt ge John niet eens gaan zeggen om het hoentje te gaan halen?" waarop Mary weder verdween. "Wel, hoe is het met Abigaël Peters?" zeide Rachel onder het kneden. "O! zij is beter," antwoordde Ruth.
"Kom, dit was je laatste beproeving; nu komt de overwinning, wees nú sterk," praatte Mary, toch éven teleurgesteld, dat Go nog altijd zoo down kon zijn, zoo gebroken door iets van buiten af. "Ik geloof niet eens, dat ik nog van 'm houd... 't is alles onzin; maar 't is zoo moeilijk iets heelemaal op te geven..."
En vol sympathie naar 't enthousiaste, kinderlijke gezicht kijkend, zei Mary rustig: "Ik vind best, als we, wanneer óns ellende treft, het beschouwen, als 'n straf van God of de consequentie van eigen vroegere daden. Maar wanneer die overtuiging ons medelijden zou wegnemen met de misdeelden, wordt ze ons beslist tot nadeel voor zedelijken vooruitgang."
Dát zal me nu eens een waar feest zijn!" »Nu dan", hernam het meisje. »Maar stil eens .... kan geen mensch ons hier beluisteren?" »De heeren en dames dáár misschien!" grinnikte de snaak, met een handgebaar naar het kerkhof. »Haha! Die zullen er toch niet veel van navertellen!" Justus hoorde het frommelen van papier, en daarop Mary met koddige deftigheid lezende als volgt: Mejuffrouw!
»Bravissimo!" schreeuwde de zoon van den wijnhandelaar. »Ik maak je mijn compliment, nichtje! Zoo'n partij doet zich niet alle dagen voor! Ik begrijp dan ook levendig, dat voor mij, rampzalige, de kans nu wel verkeken zal zijn!" »St!" riep Mary: »Ik ben er nog niet. Er is nog een postscriptum":
Als je iemand hoort praten over z'n overtuiging, of 't nu 'n Hegliaan is met 'n breede kop, of 'n extatische vegetariër, of 'n vredige wereld-vrede-vriend, dan krijg-je altijd den indruk: "ja, wezenlijk, ik zou er wat voor kunnen gaan voelen; er is toch veel moois in;" ik heb dat ten minste; maar je begrijpt, ik ben óók nog niet erg ver met m'n ontwikkeling." "Wat ben-jij eigenlijk?" Mary lachte.
En toen ze 'n half uur later, na veel afdwalend naar-buiten-staren en zich weer tot lezen dwingen, er eindelijk in geraakt was, keek Mary glimlachend naar het bleeke, nu rustige gezicht, en peinsde: En
Op dit oogenblik ging de deur weder open en kwam Mary, een frisch blozend meisje, met groote bruine oogen, gelijk hare moeder, met het kind binnen. "Ha, ha!" zeide Rachel, het gezonde, mollige wicht op den arm nemende, "wat ziet hij er goed uit, en wat groeit hij!"
"We moeten opstaan, dadelijk opstaan, dat beteekent die bel," riep een der kinderen haar toe en Hedwig sprong moedig het bed uit en stak het licht aan. Het bleek juist vier uur te zijn! "Maar dat moet een vergissing wezen," riep zij uit. "Neen, neen, het is geen vergissing, wij staan altijd om vier uur op," zei Mary Wren al kuchend.
Het wicht scheen aan zulk eene handelwijze volkomen gewoon te zijn, want het stak terstond een duim in den mond en scheen weldra in een genoeglijk gepeins te verzinken, terwijl de moeder zich neerzette, eene opgezette kous uithaalde en ijverig begon te breien. "Mary, gij moogt den ketel wel eens vullen, zoudt ge niet?" zeide de moeder, zacht vermanende.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek