Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Hij ging recht op haar af en schoof haar een gouden ring aan den vinger en zij glimlachte en gaf er hem een weer. Doch eerst hield zij beide ringen tegen het licht om te zien, wat er in geschreven stond, en in beide las zij: "Twaalf jaar voor Rachel." Hun oogen glinsterden elkaar tegemoet het was niet de eerste maal dat zij dezelfde gedachte gehad hadden!
Rachel, Dawison, zijn uit de geopende poorten der Joden-wijken van de Duitsche steden te voorschijn getreden. Wat in de toekomst nog voor gelukkige talenten en vreugde verspreidende gaven, uit deze aan genie en geest rijke wijken verder moge opbloeien, laat zich niet bepalen.
En zóó droeg hij haar voorzichtig de kamer in Jacob, die twaalf jaar voor Rachel gediend had!
"Wat wilt gij hebben, vader?" antwoordde Rachel, hem volgende. "De man van dat kind is in het dorp en zal van avond hier komen," zeide Simeon. "O! dat zegt ge toch maar niet zoo, vader?" riep Rachel uit, met een gezicht als het ware stralende van blijdschap. "Het is werkelijk waar.
Mary nam den ketel mede naar den waterput, en spoedig terugkomende plaatste zij hem op de kachel, waar hij spoedig stond te borrelen en te dampen als een wierookvat in den tempel der gastvrijheid. Weldra werden ook de perziken, op eenige zacht gefluisterde woorden van Rachel, door dezelfde hand in eene aarden pan gedaan en op het vuur gezet.
Gij weet dat ik drie jaren later naar Cesarea ging, waar ik weder op bevel van Gratus gegrepen en gepijnigd werd, om mij de bekentenis af te persen, dat mijn geld en goed tot het door hem in beslag genomene behoorde. Gij weet, dat hij evenmin als vroeger iets op mij vermocht. Gebroken naar 't lichaam kwam ik thuis en vond mijne Rachel dood, van angst en droefheid over mij.
Zij zonk op een stoel neer, naast een mooi, oud tafeltje. Daar lag een groot bouquet van mooie, gele rozen, viooltjes en myrthen, omwonden met een smal, wit zijden lintje: "Aan Rachel", stond er met kleine, gouden letters op. Overweldigd door smart, verborg zij het gezicht in haar handen.
"Gij denkt aan u zelven, alleen om te leeren uwe naasten lief te hebben, Ruth," zeide Simeon, haar met welgevallen aanziende. "Wel zeker," zeide Ruth. "Is het dat niet, waartoe wij geschapen zijn? Als ik John en mijn kindje niet liefhad, zou ik zooveel gevoel niet voor haar kunnen hebben. Kom nu, zeg het haar toch!" vervolgde zij, Rachel dringend bij den arm vattende.
Ik heb een koekje voor hem medegebracht," en daarmede hield zij het koekje den kleinen Harry voor, die het, door zijne krullen naar haar opkijkende, met zekere sluwheid aannam. "Waar is uw kleintje, Ruth?" vroeg Rachel. "O! hij komt; maar uwe Mary pakte hem op toen ik inkwam, en liep met hem naar de schuur, om hem aan de kinderen te laten zien."
"Ruth, kom eens hier." Ruth legde haar breiwerk neer en was in een oogenblik in het achterkeukentje. "Ruth, wat dunkt u?" zeide Rachel. "Vader zegt dat Eliza's man bij het laatste gezelschap is en van avond hier zal komen." Een blijde uitroep van het levendige kwakerinnetje viel de spreekster in de rede.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek