United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Proef van al die gerechten: hier is een gelei van holothuriën, welke een Maleier onverbeterlijk zou noemen; daar hebt gij room van walvisschenmelk, en suiker uit het groote zeewier van de Noordzee, en vergun mij eindelijk u wat gekonfijte zee-anemonen aan te bieden, welke zeker tegen de sappigste vruchten kunnen opwegen."
De bruine, rieten daken der woningen waren langzamerhand verdwenen en in de plaats daarvan zagen wij nu wit geschilderde, houten huisjes, met zinken daken, die in de zon hel schitterden. Opmerkelijk is overal de kalmte van onzen inlander, hetzij hij Javaan of Maleier is. Hoe sterk steekt die af bij de rumoerigheid van den Britsch-Indiër.
Weldra kwam de Maleier Amat, die aan hun druk gesprek had deelgenomen, naar Kees toe, zeggende: »De Dajaks weten niet, hoe ze verder zullen gaan, heer. De gids wil naar het Zuid-Oosten, om te trachten gindsche ruggen te beklimmen; de anderen willen het hier recht tegenover probeeren." »Ik zal zelf eens met hen praten," zei Kees en begaf zich naar de luid redetwistende Dajaks.
»Zoo; ik weet het ook niet zeker. En toch je gezicht komt me zoo bekend voor," zei Kees. En toen vervolgde hij: »Ik zal er eens over nadenken. Kom vanmiddag nog maar eens praten. Ik moet nu weg. Goeden dag." »Goeden dag, heer," zei de Maleier onderdanig. Hij keek Kees nog een oogenblik na. Een valsch lachje gleed over zijn gezicht; toen verdween hij in één der lawangs.
Moeizaam pagaaide de Maleier met een dajong het ranke vaartuigje tegen den stroom op, terwijl de Europeaan, achterin gezeten, bij de talrijke en vaak zeer scherpe bochten van de rivier de djaloer behendig om de hoeken stuurde. Waar het vaarwater een eind rechtuit liep, hielp hij een handje met roeien en dan schoot het lichte ding ineens veel sneller voort.
Nu ben ik weer terug in dit land en ik wilde gaarne mijn oorspronkelijk plan uitvoeren. Maar ik weet hier den weg niet. Ook wil ik berichten inwinnen omtrent den Maleier Amat, die mij verraden heeft, zooals je weet." »Hij moet zijn straf hebben!" riep de Dajak. »Juist! Maar daartoe is noodig, dat ik een paar Sibaoe's kan ondervragen. Die alleen kunnen mij helpen." »Dat begrijp ik, heer!
»De witte menschen moeten heel knap zijn. Is dat zoo?" vroeg een der Sibaoe's. »Ja, dat is zoo. Zulke schepen hebben wij. Daarvoor juist hebben we steenkool noodig," zei Kees. Marti en Amat hadden stil naar het gesprek geluisterd. De eerste keek vol bewondering zijn meester aan; hij had nooit gedacht, dat deze zoo mooi liegen kon. De Maleier daarentegen vertrok geen spier van zijn gelaat.
Een maleier met een zwart gezicht, verhelderd door een grijze snor, piept op een fluitje van riet en een ander strijkt over een soortement basviool met twee snaren, dewelke een geluid afgeven zooals onze poes maakt als zij op 't dak zit.
»Ja heer," zuchtte de Sibaoe. »Misschien heeft die man uit Metoedjoe het geheim aan den Maleier verteld," vooronderstelde Kees. »Neen, heer, dat zou geen enkele Sibaoe doen." »Ook niet voor geld? voor véél geld?" »Misschien, heer," zei de man zacht. Enkele Dajaks kwamen aangeloopen. »We hebben sporen gevonden, heer!" »Wat dan?" vroeg Kees opspringend.
Hij gaf mij wat tabakszaad, dat hij aan boord had, met bestemming naar Nieuw-Zeeland, waar hij op de terugreis moest aanleggen. Ik heb er ongeveer een hectare mee bezaaid en dit jaar reeds een aardigen oogst aan tabaksbladeren gehad. Een mijner opzichters, een Maleier, heeft wel wat verstand van sigarenmaken, en heeft een honderd stuks voor mij gemaakt, die ik heel lekker vind.