United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Mona's hart voelde zich tot den rustigen, waardigen man aangetrokken, totdat zij toegaf aan de neiging, om het voor hem uit te storten. Eens was zij zeer vroeg in den morgen den tuin ingeloopen, die achter des paters woning lag; zij ging de paden door, tot achterin, waar in de schaduw van een ouden vijgeboom eene ruwe bank stond.

Tusschen de groote vaartuigen door schieten bij dozijnen de kleintjes, uitgeholde boomstammen, waar de roeier achterin zit, terwijl de boeg even opgetild staat boven het water: als waterspinnen zoo vlug en nukkig schieten zij met korte sprongen vooruit. Midden op de rivier zwoegt een stoombootje; een eindelooze sleep vrachtprauwen hangt er aan.

Maar zoo als de jol zelfs in het stille water nog heen en weer gesmeten werd, bleek het ten slotte veiliger de achtersteven het eerst op de keien te zetten. De tros ging over in handen van Klaas Ree, die achterin zat en op een gegeven oogenblik, schoon er nog een heel stuk water tusschen de jol en den dam lag, floep, op de basaltkeien sprong. En de andere dappere drie hem achterna.

HOVSTAD. De burgemeester, zeg je? ASLAKSEN. Ja, hij wil u spreken; hij kwam achterin,... wou niet gezien worden, dat begrijpt u. HOVSTAD. Wat kan dat zijn? HOVSTAD. Hou de wacht, Aslaksen, dat niemand.... BURGEM. STOCKMANN. Mijnheer Hovstad had wel niet verwacht mij hier te zien. HOVSTAD. Neen, dat had ik stellig niet. U is hier waarlijk heel gezellig ingericht, heel aardig.

Ik zette mij achterin in een hoek, dicht bij de deur die naar het voor mij bestemde vertrekje leidde. Halef, Osko en Omar gingen naar buiten, om voor de paarden te zorgen. Ik had er onderweg niet aan gedacht mijn vermomming af te leggen. Bij een fanatieke bevolking zou dat zeer gevaarlijk zijn geweest, hier echter had het niet veel te beduiden.

De pianist een bleeke lummel met een pervers-poenig gezicht begon op de oude piano te hakken, dat er een deun uitkwam, een vaal, valsch versleten geluid. En van 't stinkende buffet achterin kwam een magere, viezige kelner mee naar voren sloffen, luiig, vooroverloopend. "Acht spuit!" kommandeerde André.

De bemanning ging er in, zette den mast op, haakte de ra van het emmerzeil in, op mijn bevel wachtende om dit op te hijschen; en zonder dat ik daaromtrent orders had gegeven, hadden zij mijn mantel op de hoekplaats achterin gemakkelijk voor mij uitgespreid.

Men gehoorzaamde hem. Toen klom het viertal in de voorste boot; ze grepen de daarin liggende roeiriemen, en werkten zich van den oever af. De kornel zat achterin, en stuurde. Een der zijnen deed een riemslag, alsof hij stroom-opwaarts wilde. "Dat's verkeerd!" zei de aanvoerder tegen hem. "Wij moeten voor stroom af." "Natuurlijk.

In de buurt van Sörvog zijn de rotsen gekleurd en als besmeerd met zwavel en bloed. Er storten zich watervallen langs de verbrokkelde hellingen. Achterin de baai is een walvischstation, waar men de in de buurt gedoode dieren heen sleept. Op den dag dat ik te Sörvog kwam, had men er juist de geraamten van verscheiden groote walvisschen ontvleesd.

Achterin zijn de twee paden, die direct op de speelplaats uitkomen, nog 2 Meter breed, zoodat het ook daar zoo'n vaart niet zal loopen, en moet men dan al hier en daar een gedeelte van een grasrand in 't voorjaar vernieuwen, zoo beteekent dit zeker al zeer weinig.