Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
De paleizen zijner droomen verhieven zich weer in ongerepte pracht tot aan de wolken. Zoo spoedig mogelijk wilde hij voortgaan, handelen, rijk worden! Zijn plannen waren, meende hij, rijpelijk overdacht. In het dorp Metoedjoe zou hij een gids zoeken, die hem naar de Soengei Tekoeng zou brengen.
»Dat is mogelijk, heer," antwoordde Marti. »Zeg, Sibaoe," wendde Kees zich tot den gevangene, »denk je, dat de man uit Metoedjoe hem voor geld den geheimen weg heeft gewezen?" »Als hij het gedaan heeft, is hij een verrader heer; maar voor geld doen sommige menschen veel." »Om van hier naar den geheimen uitgang te komen, moet men toch naar 't Westen gaan, nietwaar?" »Ja, heer."
Hij zou, als hij een eind deze rivier opgevaren was, Marti met dien man achter laten en geheel alleen de diamanten gaan halen. Maar vooraf moest hij Metoedjoe zien te bereiken en vriendschap sluiten met den invloedrijken Senawa. In den vroegen morgen van den volgenden dag ging het gezelschap alweer op marsch, geleid door de beide Dajaksche jagers.
Toch was de ontvangst in Metoedjoe vrij goed en Senawa nam de geschenken van Kees, bestaande uit tabak en zout, goedgunstig aan. Toen hij evenwel vernam, dat Kees iemand van de Kompenie was, begon hij bevreesd te worden, dat het vrije leven der Sibaoe's aan banden gelegd zou worden. Hij wist wel, dat het Nederlandsche Gouvernement geen sneltochten zou dulden.
Daar keken ze een oogenblik met onheilspellende blikken de vluchtenden na, uitten een paar dreigende kreten en verdwenen inderhaast in het bosch. »Ze gaan de anderen waarschuwen," zei Kees. »Ze hebben twee uur noodig, om in de booten te kunnen zijn. Het is meer dan een uur loopen naar Metoedjoe," antwoordde Marti. »Dat is zoo. We hebben een mooien voorsprong.
»Welnu, ik wilde gaarne eerst naar Metoedjoe gaan, om met Senawa te spreken en van hem te hooren, of ik hier veilig ben. Ik heb wat zout en tabak voor hem meegebracht, om te toonen, dat ik als een goed vriend in dit land kom," zei Kees. De Dajaks zwegen en wachtten af, wat hij verder te zeggen zou hebben. »Ik zal jelui goed beloonen, als je me naar Metoedjoe brengt," ging hij voort.
Toen verlieten ze het dorp Metoedjoe. Zoowel Kees als Marti verkeerde in de grootste spanning. Ofschoon ze hun gedragslijn zoo goed mogelijk hadden bepaald, bleef de mogelijkheid niet uitgesloten, dat er onverwachte beletselen zouden komen. En dan.... hun geheele toekomst was in hooge mate onzeker. Weldra hadden ze de pangkalan bereikt.
Een tweetal dagen liepen ze door zonder gebeurtenissen van eenig belang te beleven. Toen bereikten ze het groote dorp Metoedjoe, waar ze het Sibaoe-hoofd Senawa aantroffen. Metoedjoe bestond uit twee zeer groote huizen. Deze waren verbonden door een paar halve boomstammen, welke als brug dienst deden. Ook hier zag Kees vele onmiskenbare teekenen van gehouden sneltochten.
»Ja heer," zuchtte de Sibaoe. »Misschien heeft die man uit Metoedjoe het geheim aan den Maleier verteld," vooronderstelde Kees. »Neen, heer, dat zou geen enkele Sibaoe doen." »Ook niet voor geld? voor véél geld?" »Misschien, heer," zei de man zacht. Enkele Dajaks kwamen aangeloopen. »We hebben sporen gevonden, heer!" »Wat dan?" vroeg Kees opspringend.
»Niets dan hetgeen ik u al vertelde, heer." »En de Sibaoe uit Metoedjoe, die bij hem was, is die ook niet teruggekeerd?" »Dat weet ik niet zeker, heer. Gezien heb ik hem niet, maar ik heb hooren vertellen, dat hij al te Metoedjoe terug is." »Denk je, dat de Maleier den weg door het gebergte kent?" »Neen, heer, dien weten alleen de Sibaoe's." »En nu de Kenjaoe's ook," lachte Kees.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek