Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Ze kwam ook 's avonds wel bij andere meisjes theedrinken, nu meer opgenomen in hun midden, maar vaak had ze ook dáárin geen lust, omdat het haar toch niet bevredigde; ze wist altijd vooruit, hoe het zou gaan: de hartelijke ontvangst: "wat leuk, dat je komt, ik ben juist zoo alleen; gauw theezetten," dan getob met water en 'n spiritusstel, zoeken naar lucifers, veel onrust, en geen oogenblik van rustige, breede gezelligheid, zooals aan de theetafel thuis, waar ieder bezoeker dádelijk in den kring werd opgenomen.
Klapt men in de handen, dan komen zij allen aanzwemmen, en werpt men ze brood toe, dan is het een leuk gewemel van pooten en koppen en schilden en vinnen; en 't is geen ongewoon gezicht, een karper boven op een kluwen van schildpadden te zien spartelen, één voet boven het water.
"Je weet wel, die dame, bij wie we vandaag die tollen en de sigaar kochten." "O ja, dat zou leuk zijn," zei Nel, nog niet geheel bekomen. "Ik zou hem allerlei versjes leeren; te beginnen met: "'t Is vacantie, 't blijft vacantie" enz." "Meen maar niet, dat dat zoo gemakkelijk zou gaan.
"Wat 'n leuk idee," droomde Amélie: "als wij 't maar meemaken we heeten net zoo aardig Zwaluw. Typisch, hè, pa als ze zouen zeggen de Zwaluws zijn 'n toertje an 't maken in de wolken...." "Nou Piet, dáár doe ik niet aan mee," zei mevrouw zeer voorbarig.
Ze zwegen weer, maar Bernard hoorde Sam zacht mompelen: "Gelijk!.... Hm!.... Betrekkelijk!...." "Vindt-je 't niet," vroeg hij, een beetje verbaasd. "Jawel!.... Och ja!.... Ik geloof ook dat 't voor hem maar 't beste is dat hij trouwt...." "Dat is dunkt me niet twijfelachtig, als ze van elkaar houden," zei Bernard. Sam zei niets, maar glimlachte leuk, zijn lippen naar voren stekend.
"Wel," zei de baas heel leuk, "we moeten gedaan zien te krijgen, dat de wind uit een anderen hoek gaat waaien, dan is alles in orde." "Ja, ja," riep Hans, "als dat kon!" "O, dat kan wel," zei de baas, "er is een touw, waarmee je den wind kunt laten draaien. Maar" en hij lei bedenkelijk zijn' wijsvinger tegen den neus "waar zit dat ding op 't oogenblik! Als we dat nu maar wisten.
"Ik zal je een handje helpen," zei Dolf. "Ik sta met één poot op den grond En draai daar vroolijk op in 't rond. Hoe meer men mij sla, Hoe vlugger ik ga." "Wat "onmogelijk" leuk," riep Door. "Dolf, hoe heb je dat zoo goed bedacht?" "Stil, laat Gerrit raden." "Ik, ik weet het niet," zei Gerrit. "Een tol," raadde Piet met een hoogroode kleur.
Een stukje over 't batikken, dat ik verleden jaar voor de Vrouwenarbeid-Tentoonstelling maakte, waarvan ik nooit iets hoorde, wordt opgenomen in een standaardwerk over 't batikken, dat gauw zal verschijnen. Wel leuk, toen ik dezer dagen van het onverwachte nieuws hoorde. Ik was die heele geschiedenis reeds vergeten. Je vraagt me, hoe ik tusschen vier dikke muren kwam te zitten.
Nu leek het hen echter wel leuk om daar eens heen te gaan en op een mooien zondagmiddag werd het plan ten uitvoer gebracht. Na iets gebruikt te hebben in een restauratie ook al weer een ontroerende nieuwigheid voor Fonske, waar hij zich voorzeker nooit alleen zou gewaagd hebben, haalden zij den trein en stapten een half uurtje later bij het klein stationnetje Meulegem af.
Hendrik blies genoegelijk kringetjes voor zich uit, ze naoogend met een leuk air van zich kalm door de anderen te laten amuseeren. En Gerrit, die wat ouder was, die al een lang jonge-heerenleven achter den rug had, was haast altijd klaar om velerlei inlichtingen te verschaffen omtrent de menschen, die in 't gesprek werden genoemd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek