Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"De zaak uw excellentie, de.... eigenlijke zaak.... Enfin, mijn naam is u bekend: Kippelaan, patricische familie; mama een geboren Parladotti. Allebei overleden; papa en mama, aan de mazelen op een reisje, in den bloei van 't leven. Enfin! de eenige spruit, Julus Janin, naar een Fransch bisschop uit de veertiende of vijftiende eeuw daar wil ik afwezen. Al vroeg...."
O Coba mijn! Ja, zoo dacht Kippelaan toen hij bij 't heengaan geheel in gedachten Hendrik die hem uitliet de hand schudde. Ja, nadat ik een drietal moest bedroeven en teleurstellen, zal deze dan de vervulling der planeet zijn: "De zon zal het zilver beschijnen en hetzelve aan u doen kleven." Zij was "bleekblank als het zilver", en de Zonsberg bescheen haar!
"Dominee, allerliefst! allercharmantst! Dank je, merci, aller-aller-hartelijkst!" zegt mijnheer Kippelaan, die aanstonds is vooruitgestoven, en met zijn beide handen de hand van den spreker vermeesterend, ten aanschouwe van al zijn hoorders, steeds karnend, de tolk blijft van aller gevoelens!
"Hé, ik dacht...." zegt Kippelaan, in den beginne eenigszins uit het veld geslagen: "Ik meende dat u.... Maar enfin, ik heb de eer mevrouw Mansburg te zien? Ontzaglijk veel genoegen! Altijd wèl geweest mevrouw? En mijnheer de luitenant-generaal....? Charmant mooi weer. Ik dacht.... enfin.... la belle dormeuse au bois, enfin!...." "O ik vraag wel om verschooning.
Jawel, onder ons, ik spreek van Jacoba, en ik ben òvergelukkig dat het toeval mij u, en niet dokter Helmond deed vinden. Je hebt haar op dien morgen gezien, geobserveerd, ge.... enfin door je uitmuntende zorgen haar in 't leven behouden. Merci, waarachtig Van Hake, van harte merci!" Kippelaan tastte over de toonbank naar handen, die echter niet voor den dag kwamen.
"Atjuus menheer Kippelaan!" zegt Hendrik, en Kippelaan eensklaps uit zijn droomen ontwakend, verbeeldt zich dat hij op De Zonsberg heeft gedineerd; haalt zijn portemonnaie te voorschijn, zoekt en frommelt en tuurt erin, en.... is verplicht Hendrik een gulden te geven, want "de twee kwartjes" hij vond ze niet.
"Voor 't geval Kippelaan, dat mijn thuiskomst volstrekt noodzakelijk mocht zijn, heb ik maatregels genomen. Van Hake zal in overleg met Biermans schrijven of telegrafeeren." "Och-kom, Van Hake! zal die....! Ah, hoe vaart u juffrouw Van Barneveld?" vervolgt Kippelaan tot Jacoba die juist binnenkomt: "Altijd wel geweest? Braaf feestgevierd dezer dagen? Ik ben verrukt over 't mooie uitzicht hier.
.... 't Zou zeker een charade zijn heeft Kippelaan erbij gereuteld, want mevrouw Van Leeuwen had ook al aan mevrouw Narwal gezegd, dat men nog heel wat zien en hooren zou. De majoor had haar zeer geheimzinnig een briefje van mevrouw Helmond laten lezen; enfin, dat waren haar eigen woorden: "een charade en action!"
Kippelaan strijkt eensklaps nader: strekt de beide handen met de tien paille handschoenvingers naar Van Barnevelds hand uit, en zegt: "O generaal, het is...." "Voor heden genoeg menheer. Ik begreep je niet recht; men kan die zaken schriftelijk behandelen." "Maar excellentie, de liefde, O.... indien mevrouw?" Mevrouw Mansburg maakt een zeer zonderling afwijzende beweging.
"Ben je zijn dokter August?" "Ik zou bijna zeggen: helaas ja!" "Laat menheer binnen Hendrik." Mijnheer Kippelaan struikelt de kamer in; ziet naar den dorpel om, en dan met een buiging: "Serviteur je excellentie. Nee ik derangeer u niet; nee waarlijk niet; 't was maar om eventjes.... Ah! comment va Helmond; altijd wél geweest sedert ik 't plezier had je van morgen....?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek