United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Merci, madame, en tot woensdag!" Hij lichtte even zijn rond hoedje op en stapte gewoon weg, zijn stok in de hand, een pijpje in den mond. "Madame!" dacht Rozeke; en zij had moeite om niet te lachen. Maar gejaagd vloog zij naar 't raampje om hem na te kijken.
Mijnheer Steinhausen geloofde als gastheer op zijn post te moeten blijven; het lid van den kunstkrans weifelde of hij zich zóó galant zou behoeven te toonen, en intusschen was Frits Millioen al opgesprongen om Claudine den arm te bieden; maar plotseling scheen hij te bedenken, dat hij bij zijne eigene dame niet en défaut mocht zijn en verzocht haar zijn geleide aan te nemen; maar met een spijtig: »merci, ik ben thuis," was zij in eens ter andere zijde en reeds in de serre, toen Frits aan den dorpel daarvan kennelijk tot zijn leedwezen Claudine aan zich zelve moest overlaten.
"Bonjour, mijne heeren," en een ferm stappende man ging achter den kolonel om. In den hoek naast het buffet zette hij zich als op zijn vaste plaats. "Bonjour, monsieur Crépieux. Hoe gaat het?" "Merci," zei kortaf de binnengekomene, een jonge man, korrekt gekleed, hooge witte boord, het haar bij den wortel afgesneden, als geschoren was zijn hoofd onder den fantasiehoed.
Merci dus, als je vraag een invitatie insloot; ik wacht liever op mijn rijken mylord.... Geen hutje dus met maneschijn? O, Vincent, hoe afgezaagd! Jamais! Ik bestierf het van verveling: dan noch liever actrice.... en wegloopen met een acteur....
Nou nog 'n sigaret, en ik ben je man. Merci, zei hij, en nam een sigaret uit Robert's aangeboden koker. Nou nog 'n vlammetje.... Hij plofte in zijn matten stoel, leunde gemakkelijk daarin, en sloeg de beenen over elkaar. Nou moet je goed luisteren, zeg, en al je aandacht.... Ja, schiet maar af.
"Joa w' bezinne, merci bezinne," dankten zij. En in een druk, dicht donker troepje liepen zij haastig en verheugd weer naar het hek. "Bezinne," dacht Rozeke glimlachend; "'t es woar, 'k ben nou bezinne." Zij staarde even naar het wit, besneeuwde hof met de zwarte boom-geraamten en naar de hooge maan met de dikke, grauwe wolken erom, boven 't dak der schuur.
Binnen 't jaar voorspel ik je duizend abonnées. Toe maar. O, ik ben volstrekt niet te optimist. En wat wordt 't? 'n "Weekblad? 'n maandblad? 'n Weekblad natuurlijk. Ze moeten dikwijls wat van ons hooren. Als 't goed gaat, kan je ook nog 'n huwelijksbureau bij de affaire oprichten.... Niet schuin worden. Heb je nog 'n sigaret? Merci.
Hij heeft het zelfs eenmaal geprobeerd, en toen hij zeide: „Houd het geld maar, u kunt de sigaar toch wel opsteken”, trots ten antwoord gekregen: „Merci! ik kom èls klènt, niet èls bedelèr.” Sedert dien tijd behandelt hij „de Snoeper”, niettegenstaande diens afschuwelijk uiterlijk, toch met een zekere medelijdende onderscheiding.
Neen, mijn kamer, of mijn atelier, zooals je wilt, is al zóo vol. Nu, een paar borden meer of minder.... Neen, merci. Ja, ik doe ze ook liever aan den jood weg. Als ik kan, zie ik hem dan nog in den nek, weet je, en daarvoor zou ik met jou natuurlijk te eerlijk zijn. Zeer verplicht. En als hij fijner is dan jij? Ach, dan ziet hij mij in den nek. Dat is altijd zoo in de wereld, nietwaar?
Naast zijn hoofd nu hurkte de aap, afgezakt langs de spangen. "Merci.... juist.... ik bedoel die kleine kameel, ik houd veel van die dingen.... van alles wat beest is.... ik verzamel." "En gij hebt gelijk, monsieur Crépieux, parfaitement raison, het arme beest had geen water, en monsieur is zonder twijfel een vriendelijk man, heelemaal niet duur.... inderdaad geen drop, en och, geen vreten ook."
Woord Van De Dag