Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Hij is bepaald een zoon van de Breestraat, lachte een van ons gezelschap half luid en toen hij nogmaals aanhield met: Je vous prie mesdames, regardez donc un moment quel travail, en de paerelmoeren montuur van den kijker in het zwakke zonlicht liet glanzen, zei ik: Neen dankje, 'k heb kijkers genoeg thuis, merci! Menheer is een Hollander? Ik ook!
En goed gehumeurd als hij scheen: "zal ik u naar Antonio brengen, ik kom er vandaan.... hé?.... ging wat eten.... daar heb ik den jongen Jachjemed gezien, Antonio geeft wel een lantaarntje".... Maar Johan:.... "merci".... hij wist nu wel den weg, het was altijd 't zelfde paadje.
Hier hoor je immers thuis. REGINE. Merci, mijnheer Alving;... ja, nu kan ik ook wel Oswald tegen je zeggen. Maar ik had mij niet voorgesteld dat het op die manier zou zijn.... MEVR. ALVING. Regine, ik ben niet openhartig tegen je geweest.... REGINE. Neen, en dat is schandelijk genoeg!
"O merci, mejonkvreiwe, merci, merci, da es toch vriendelijk da ge nog op mij gepeisd hèt." dankte Rozeke, tot de tranen ontroerd, terwijl zij herhaaldelijk de hand harer weldoenster drukte. Alfons nam zijn rond hoedje af en drukte ook, met emotie, de minzaam naar hem uitgereikte hand. "Zijt gij gelukkig dat ge nu getrouwd zijt, Rozeke?" glimlachte de mooie jonkvrouw.
»Tusschen het goed en het kwaad kan doorzeilen, merci mon ami! daar zal ik mij nooit op toeleggen," al sprekende was hij opgestaan, »en nu mijnheer Steinhausen! moet het mij toch vergund zijn eens naar de dames te gaan, die ik daar in de serre zie binnenkomen."
"Meen je om in te schenken, vrouwtje?" zegt Helmond: "Ja, de majoor mag wel eens drinken." "Ah! merci!" zegt Kartenglimp, en proeft den heerlijken Cantemerle, en herneemt terwijl hij ter halverwege opstaande met het glas salueert: "Ik drink even het welzijn van dezen huize: Mevrouw Helmond! dokter! mevrouw Van Armeloo...." "Papa, de majoor wou.... Papa dan!" roept Eva.
"Merci, menier den b'ron, merci, gij zijt wel bedankt," zei hij met een kleur van emotie, die gansch zijn geel gezicht met gelen baard van geluk deed stralen. "Nondedzju! twintig fran!" juichte hij stil, met het schitterend stukje bij de anderen terugkomend. Zij stonden er allen als verbluft van, en keken bijna bang-bewonderend naar den milden gever.
Ik ga slapen, ik ben moê! zeide Eline in één adem, nog in de vestibule. Kom je nog niet wat eten? vroeg Betsy. Merci, wel verplicht.... Zij ging naar boven, terwijl Betsy haar schouders ophaalde. Betsy hoorde in den korten, beslisten klank van Eline's woorden, dat zij in die nerveuze prikkelbaarheid was, waarin zij kon haten wie haar af wilde brengen van haar voornemens.
Zij richtte zich eveneens omhoog, plooide aan de voile van heur hoed en zette zich dien op het hoofd. Even sloeg zij haar sleep uit, nam dien in de hand, en klom het zand, dat telkens onder den voet weggleed, op. Wil ik je mijn arm geven? vroeg hij koel. Dank je, ik kan wel, sprak zij. Boven bond hij de paarden los en hij hielp haar zonder een woord opstijgen. Merci, zeide zij.
De Engelsche kende tè weinig Vlaamsch om met de menschen een gesprek te kunnen voeren en daarom nam de jonkvrouw zelve het woord. Zij stak de hand uit naar een pakje, dat de gouvernante droeg, en gaf het met een aarzelend-bedeesden glimlach aan de moeder: As 't ou blieft, vreiwe, dat es veur de winter. O, merci, mejonkvreiwe, ge zij wel bedankt, wel duuzen keers bedankt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek