United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij richtte zich eveneens omhoog, plooide aan de voile van heur hoed en zette zich dien op het hoofd. Even sloeg zij haar sleep uit, nam dien in de hand, en klom het zand, dat telkens onder den voet weggleed, op. Wil ik je mijn arm geven? vroeg hij koel. Dank je, ik kan wel, sprak zij. Boven bond hij de paarden los en hij hielp haar zonder een woord opstijgen. Merci, zeide zij.

Ginds in die Frankiese Staten van Palaestina en Konstantinopel had er een vermenging plaats, een »commercium et connubium" tussen kristenen en ongelovigen of Grieken, die op Europa terugsloeg en in vele adelskringen en onder de kooplieden vormde zich onbewust een zuiver humane moraal van menselikheid, ridderlikheid en eer, die uit de voogdijschap der kerk weggleed.

Als ge eerst bekend hebt, dat uw innerlijk wezen door een geest van dienstbaarheid tot vreeze geprikkeld wierd; en ge hebt al den angst en den schrik van die vreeze door uwe ziel voelen scheuren; en ge hebt in uw nood en dood de wet aangegrepen; en in die wet uw pas versneld, om door dienen, door meer en beter doen, door steeds harder werken en sterker arbeiden in het zweet uwer ziele een eind van die vreeze te vinden, maar zonder dat dat einde ooit kwam; en er is dan uit louter genade, geheel buiten uw toedoen, niet uit u, maar uit den hooge, in u gedaald en in u uitgestort een geheel andere geest, de Heilige Geest, en die Geest heeft u innerlijk vervuld en heeft licht en glans in de donkerheid van uw gemoed ontstoken, dat opeens alle bangheid weggleed en alle angst van u wierd genomen, en een onuitsprekelijk blij en zalig gevoel van vrijmaking en verlossing, ja, van een uitleiding uit het diensthuis over uw hart sloop, dan ja, maar ook dan eerst en dan alleen, is het die Geest der wederaanneming tot een kind van God geweest, die u dat »Abba, Vaderleerde bidden!

De tweede verdieping van het groote huis lag zoo hoog, dat men het uitzicht had over de lage huizen aan 't strand; en het fjord lag daar als een glanzende spiegel en droeg de kleine eilanden en de gladde uit het water opstekende rotsen, terwijl 't land in een dalende lijn al lager en lager weggleed in den horizont, die samenviel met de open zee.

Willen we een beter plekje gaan zoeken, Lili? sprak Georges. Ja, doe dat, dat is een idée, meende Paul. En fluit dan, als je wat gevonden hebt! sprak Etienne. Georges beloofde te zullen fluiten. Zij stonden op, waarna Lili steunende op zijne schouders, het duin afkwam, terwijl het zand onder hun voeten weggleed....

Toen ik den vorigen zomer in de wildernis kampeerde, was er achter mijn tent een kleine bron. Ik ging er vaak heen; niet om te drinken, maar om er stilletjes een poosje tot rust te komen en te zitten kijken naar het koele water dat uit de donkere aarde tusschen de dansende keitjes opborrelde en weggleed in de varens, in het mos, om trouw zijn taak te vervullen en overal lafenis te brengen.

Terwijl Sabang weggleed achter de ronding van den gezichtseinder, dacht ik: "Dit is dan de inleiding geweest." Van Tandjong Priok naar Djombang Neen, ik geloof niet dat het ergens op deze schoone wereld schooner is dan hier op Java! Zooveel schoons heb ik toch al gezien; maar zoo veel en zoo velerlei allerschoonst als , hier, nooit nog, nergens.

Maar toch was het haar of heur ziel weggleed in een stil, blauw meer, dat roerloos zijn wateren over haar sloot, en waar een eeuwige vrede scheen te heerschen, een Nirwana, waarvan de zaligheid geheel nieuw was. Hoofdstuk XVI. Het was een frissche, heldere dag in Mei, na een week van regen en kille mist.

Wij konden niet op je wachten, Krogstad. Je hadt toen immers nog heelemaal geen vooruitzichten. KROGSTAD. Al was het zoo, dan hadt je toch niet het recht mij te verstooten voor een ander. MEVR. LINDE. Ik weet het niet. Menigmaal heb ik mij afgevraagd òf ik het recht er toe had. Toen je mij losliet, was het of de grond onder mijn voeten weggleed.

Bruin drukte, met meer vuur dan natuurlijk was, de hem toegestoken hand en op zijn gelaat stoeide even een lach, die in zijn donkerbruine oogen weggleed en daar bleef lichten, terwijl hij kalm en bescheiden vroeg: En wat is uw opinie, meneer Assman?