Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 september 2025
"Nee, da's gelogen!" valt Careltje in: "Menheer Kippelaan, die voor een half uurtje hier even aan 't raam was, wist alles precies van Mie de schoonmaakster: Sturk zou dokter zeker aan 't huis zijn gekomen, maar menheer Van Hake had hem tegengehouden, en een oogenblik later gelegenheid gevonden met den dokter door een zijdeur te ontkomen. Van Hake moet nog een leelijken veeg hebben gekregen.
"Heeft de majoor je een commissie voor me opgedragen Kippelaan?" "Met je verlof, met je verlof dokter; commissies opdragen, zieje, dát is wat kras, maar...." "Neem me niet kwalijk; heeft hij je verzocht om mij....?" "Dat juist niet; ik heb de gaaf om ja hoe mag ik het noemen; te voelen. Ziet u excellentie, dat is een voorrecht. Ik weet wat de Lieder ohne Worte zeggen. Dat voel ik!
Juffrouw Lens had blozend gezegd, dat Kippelaan zich zeker vergiste, want dat ze hem al eens vroeger voor de eer moest bedanken. Zeg August, als het niet om die stukken was, dan zou ik er heusch toe kunnen besluiten om dat heer Kattenglimp den acht en twinstigsten ook thuis te laten.
't Heeft hem de grootste moeite gekost om zijn verbazing voor dien babbelaar te verbergen, toen hij hem met een zonderling gekozen woordenvloed hoorde verhalen, dat dokter Helmond onderhands het oud-burgemeestershuis op de markt gekocht had. Mijnheer Kippelaan gevoelde zich meer op zijn gemak toen hij mocht bespeuren de eerste boodschapper van dat goede nieuws te zijn geweest.
"Ah juist, Kippelaan; uw naam was mij ontschoten...." "Jules Janin!
Was de straatdeur open gebleven? Nu, dat gebeurt overdag wel meer. Hij ziet de gang in. Neen, er was niemand. Nadat Helmond weinige minuten later vertrokken was, zag hij Kippelaan op eenigen afstand voor het raam van een komenijwinkel staan, waarachter echter niets bezienswaardigs was uitgestald.
"Dat geloof ik niet oom; afleiding is goed, en ik zal morgen bijtijds een klein fleschje zenden waarvan ze een paar keeren vóórdat u uitrijdt, gebruiken moet." Hendrik de huisknecht annonceert op dit oogenblik met een ternauwernood onderdrukten glimlach: "Mijnheer Kippelaan!" "Er is belet Hendrik.
Maar, zoo 't een en ander heeft hij toch uit haar allerliefste korte antwoorden kunnen opmaken; bijvoorbeeld dat zij zich nooit verveelde als zij alleen was; en dat het haar pa zeker bijzonder veel plezier zou doen als hij eens terugkwam wanneer papa geen zaken had. O, o, die invitatie! Voor het overige is Kippelaan zeer tevreden over zich zelf.
"Welzeker," bevestigt Thomas: "zooals men bijvoorbeeld veeldenkende en alles onderzoekende menschen wel eens naar 't krankzinnigenhuis ziet marcheeren." "Och-kom!" zegt Kippelaan, terwijl hij onwillekeurig naar zijn hoofd tast. En dan op eenigszins kalmer toon, herhaalt hij zijn innigsten dank voor de allerbelangrijkste inlichtingen.
Weer is hij tot stilstaan gedwongen. Kippelaan mocht hem zóó niet laten vertrekken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek