United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Kom dan vanavond even langs." "Wil ik niet even gaan wisselen an de overzij?" "Nee jongen... 'k moet toch dadelijk zelf de deur uit." "Best meneer." Tegen den avond. Er wordt gebeld. "Meneer, hier ben ik." "Wat is er?" "U hebt vanmorgen gezegd..." "O, ja... wacht even." Falkland rommelt in zijn portemonnaie en vindt twee kwartjes. "Hier jongen, heb je twee kwartjes." "'t Is 'n gulden meneer."
Toen echter haar oog op de vrouw viel, die haar achter de glazen tochtdeur stond op te wachten, liet zij haastig hare goedgevulde portemonnaie weer in haar zak glijden en bleef, als door den bliksem getroffen, een oogenblik roerloos staan. Een rilling ging door al hare leden en zij gevoelde haar gelaat koud worden, als verbleekte zij. Maar snel herwon zij hare zelfbeheersching en trad vooruit.
Komaan, ze moest dan eerst maar eens zien dat ze haar koffer kreeg; ze kon dan in ieder geval wel weer een rijtuig nemen en zich naar het huis van den baron von Zercläre toe laten brengen. Zij had toch immers het adres nog in haar portemonnaie? Ze keek eens even, maar ... neen, nu zag zij het niet meer! Ze had het zeker verloren meteen toen ze het geld liet vallen, wat moest zij nu beginnen?
Ik koos het tafeltje, of, beter gezegd, nam het tafeltje dat hij mij aanwees; sprak af voor den volgenden dag om acht uur; en 't oogenblik daarna stond ik buiten op 't trottoir, met het gevoel alsof een schurksche goochelaar de laatste centen uit mijn portemonnaie had weggemold. Ik nam een heldhaftig besluit.
Maar ik ben blij, dat men te Liverpool van den jongen lord gehoord heeft en ik zal jullie helpen om het nieuws naar de Hall te brengen." "Dank u," zei Holmes. "Wij zouden eerst echter wel wat willen eten. Daarna kunt ge de fiets voorbrengen." "Ik heb geen fiets." Holmes hield zijn portemonnaie op. "Ik zeg je man, dat ik er geen heb. Ik zal je echter met twee paarden naar de Hall laten brengen."
"O ja, o ja, dank je wel! merci, precies! Wacht....!" hij haalt zijn portemonnaie te voorschijn, en geeft vol verrukking den koster een fooi: "Zeg eens Bik, na afloop dan laat je me even in de kamer hoor. Ik moet de familie mijn compliment maken. Ze zou het kwalijk nemen. Volstrekt! Zeg eens, heb jij gehoord om hoe laat....?" Maar Bik moet ginder zijn.
En hij haalde zijn portemonnaie voor den dag. "Hij puilt van de centen. Koekebakker, jong, hij puilt van de centen. Harde riksjes. Morgen ga ik op reis." "Met Bavink?" vroeg ik. "Neen," zei Japi, "niet met Bavink, alleen. Ik ga naar Friesland." "Midden in den winter?" Japi knikte. "Wat doen?" Hij haalde z'n schouders op. "Doen? Niks doen.
"Is 't gedecideerd dat ik u geen cadeau mag doen vandaag, bij wijze van souvenir?" Zij gaf een beslist "neen" ten, antwoord. Toen reikte ik haar mijn portemonnaie, en zij nam er uit wat zij goedvond. Eene kluchtige uitkomst van den geleverden slag, niet waar? Maar het komt mij toch voor dat ik terrein heb gewonnen.
Daarop nam hij de tweehonderdvijftig gulden, telde ze en borg ze zorgvuldig in zijn eigen portemonnaie. Hij glimlachte, ja hij lachte bij de gedachte aan dien voorzichtigen Christensen; die zijn aandeelen
De onopengesneden afleveringen van »De Aarde en hare Volken" en het »Bijbelsch Magazijn" waren als stomme aanklagers mee verhuisd. En toch bezweek hij weer. Neen, dat kwam niet, omdat hij het zocht. De goede man ging nooit op koopen uit. En hij had wel een portemonnaie op zak, maar er zat nooit geld in. Van schulden maken had hij bovendien een afkeer. Maar het zocht hem.