Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Je zou er de voeten voor in natura moeten zien, maar aan haar wijze van loopen, aan het trapganzig neerklotsen der mannen- of mansvoeten, kon je toch merken dat de manslaarzen niet gemakkelijk zaten. Wies hield niet van hakken. 't Is een vreemd geval, toch moet ge Falkland op zijn woord gelooven, wanneer hij het feit constateert.
Om dat te weten te komen, antwoordde hij, zou men van overheidswege een decreet moeten uitvaardigen, dat in geen 25 jaren een boek, een tijdschrift of een courant zou mogen verschijnen. Dan moesten de menschen in den trein stom tegenover elkaar zitten, want dan hadden ze geen "Handelsblad" en konden 's morgens niet over Falkland praten.
Schopenhauer heeft goed praten: 'Wenn ein Mensch will; so will er auch Etwas; sein Willens-akt ist allemal auf einen Gegenstand gerichtet und läszt sich nur in Beziehung auf einen solchen denken." Malligheid Schopenhauer. Malligheid. Neem als Gegenstand een botje en wil het beest bakken: ik, Samuel Falkland, verzeker je dat het niet gaat. Je hebt er een vrouw voor noodig.
"Kom dan vanavond even langs." "Wil ik niet even gaan wisselen an de overzij?" "Nee jongen... 'k moet toch dadelijk zelf de deur uit." "Best meneer." Tegen den avond. Er wordt gebeld. "Meneer, hier ben ik." "Wat is er?" "U hebt vanmorgen gezegd..." "O, ja... wacht even." Falkland rommelt in zijn portemonnaie en vindt twee kwartjes. "Hier jongen, heb je twee kwartjes." "'t Is 'n gulden meneer."
Een arme familie. Falkland: Wat doet de man? Peter: Niets. Hij is zonder werk. Hij heeft een vrouw, die ziek is... Falkland: Stumpers! Peter: ... en zes jonge kinderen. Falkland: Verschrikkelijk.
Te deksel, als wij schrijvers en illustratoren in het zweet van ons aanschijn, de uitgevers aan hoeden hèlpen mogen we dan niet verlangen, dat tegenover ons de burgerlijke beleefdheid in acht worde genomen? Mag ik als verluchter geen diepgevoelde meening neerschrijven over den auteur Falkland, wiens populariteit een hoon is voor alles wat schoone geschriften produceert?
"Jawel, maar 'k kan 't niet anders passen. Kom morgen om het restant, hoor je?" Den volgenden morgen. De jongen is er weer. Het is een lam gevoel om twee kwartjes schuld te hebben bij een armen stakkert. Falkland laat bellen en een uur later wandelt hij de stad in, leent van 'n vriend 'n riks, komt terug en loopt aan bij het pothuis. De laarzenmaker is bezig houten pennen in een zool te hameren.
Mies was mager. Ge zult vermoeden dat Falkland hier een fantastisch contrast maakt, maar nog eens op zijn woord, Mies wás mager. Ze was
Toen ging de kamerdeur open. Eerst een dikke, kleine dame. Toen een bleek, klein meisje. "Mijnheer Falkland, ik ben maar zoo vrij geweest om mee te kommen. Mijn dochter heeft me gezegd dat ze met u gecorrespondeerd heeft... Ze zei 't net op 't laatste oogenblikkie... Ik vond het niks gepast, dat Antoinette alleen ging... Vind u ook niet?... Toen ben ik maar meegegaan"... "Gaat u zitten." Stilte.
De tafel werd op de stoep gezet in de modder. "Zeker de keukentafel," zei Peter. "Ja," zei ik, geeuwend. We babbelden over ditjes en datjes. Om dit verhaal lief te maken en voor den lezer genietbaar, had Falkland aan Peter dienen te vragen: "Wie woont daar?" enz. Falkland dee het niet. Hij rookte. Dat was verkeerd. Hoe interessant zou bijv. dit gesprek niet zijn geweest: Peter: Wie daar woont?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek