Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Suze verdiepte zich met den »ouden heer" steeds verder in de genealogiën van Voorhout en Vijverberg. Roza en Louise wijdden al hare studie aan de »sandwiches", en de beide oudsten, Kee en Jans, hadden alleen oogen voor hare broeders-acteurs, die zoo talentvol de rollen van Zeus en Mars vervulden. Zoo stond het André vrij met Betsy eene lange pooze te spreken .... bijna onder vier oogen!
Kee had gelijk. Het was nog vroeg genoeg. 't Zou wel niet vol zijn in de tent. Altijd zoo'n haast.... De »oude" heer De Milde stapt bedaard verder. Zijne drie groote dochters volgen zwijgend dit voorbeeld. Zij schrijden langzaam voort door de breede lindenlaan, die eenmaal aan Constantin Huygens de stof voor een uitvoerig gedicht schonk.
»Net een man!" riep Willemien. »En trotsch ook!" zei Jans. »Gistermiddag, toen Aaltje haar voor het eerst bediende, heeft ze geen woord met de meid gesproken, en uit een boek, dat naast haar bord lag, gelezen!" »Ik zou wel eens willen weten, wie ze hier kent!" meende Kee. »Laatst zei ze, dat ze heel vreemd was in Den Haag, en gisteren reed ze door het bosch langs de tent.
Ze waren allemaal even aardig; en de conducteur niet minder. Zelfs de courantenjongen trok een grappig gezicht. »Wat is het toch heerlijk om zoo te reizen; vind je niet?« vroeg Kee. »Nou!« antwoordde Nel. Samen stonden ze voor een portierraam. »Voorzichtig, Kee; straks waaien je krullen weg,« zei meester. Meteen voelde hij eens, of 't portier wel goed gesloten was.
Dan vouwt ze plotseling de handen en slaat de betraande oogen naar boven. De heks bidt. Ze vraagt God om hulp voor haar ouden, zieken man, want de nood heeft het toppunt bereikt. "Kee, kom, ga ook maar te bed," zegt de zieke met zwakke stem. "Och Kee, dat de goede God ons dezen nacht maar weghaalde, jou en mij te zamen, Kee. Wat zou dat gelukkig wezen.
't Is maar goed, dat hier niet elken dag zoo'n verstoppartij is," zei Kee en liep haastig naar binnen. "Maar waar zou Bob nu zijn?" zei Dolf. "Die heeft zich een bijzonder mooi plaatsje uitgezocht, dunkt me." "Ja," zei Door, "je moet maar goed zoeken." Dolf keek achter elken struik, bij het kippenhok, in het priëel, tot hij op eens, achter in den tuin gekomen in lachen uitbarstte.
Ik zou wel eens willen wandelen!" André stond snel op, en verklaarde zich bereid de dames te begeleiden. Kee en Willemien maakten van het aanbod gebruik. Jans zou den »ouden" heer gezelschap houden. De jongelieden vingen aan langzaam de paden en lanen der sociëteitstent te volgen. Nu maakte Willemien zich van het gesprek meester. »Kee heeft je de helft maar gezegd, André!
»Wat een brutale muis«, dacht Dina. Ze nam den stoffer en zwaaide er mee. 't Gaf niets. Toen sloeg ze er mee op den vloer, maar de muis bleef zitten. Eindelijk trommelde Dina zelfs op het vuilnisblik, maar niets baatte. »Kss, kss, kss,« riep ze nog eens. Nel en Kee hadden pret voor zes. Maar Dina begreep er niets van.
Kee, Jans en Willemien hadden het eerste levenslicht in Den Haag aanschouwd, maar zouden daarom nog volstrekt niet als de waarachtige vertegenwoordigers der »Haagsche" dames bij uitnemendheid mogen gelden.
Ieder moest het hanenei natuurlijk bekijken, 't Was dan ook wel een groote bijzonderheid; zelfs vader, die al zoo oud was, beweerde, er nog nooit een gezien te hebben. "Jij krijgt straks het kapje, hoor Snoet," zei Leni tegen Fritsje. Dat leek Frits wel goed toe en Hans en Bob werd het kapje van de suikereieren beloofd. "Waar is Kee? Die moet ze ook zien," riep Leni. "Daar komt ze juist aan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek