Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Julia, die er aan beide zijden hangen, dan realizeert men gaarne de verblindende perfectie der Sieneesche school, ook vóór de eigenlijke Renaissance.
"Arme Romeo!" zeide Rodolphe; "je Julia roept je. Vooruit, ga je gang maar," en hij opende de deur voor het verliefde dier, dat met één sprong de trap af was en in de armen van zijn geliefde lag. Eindelijk met zijn maîtresse, die voor een spiegel in een bekoorlijke en verleidelijke houding haar haar in de krul stond te zetten, alleen, ging Rodolphe naar Mimi toe en drukte haar in zijn armen.
Mevrouw Van Brakel schreide en lachte te gelijk en geen van hen wist van blijdschap wat te doen. "Kindertjes, kindertjes," zei mevrouw Van Brakel, toen men een beetje van den schrik bekomen was, "hoe kwamen jullie er toch toe?" "Heeft ze een vogeltje gepakt, tante?" vroeg Hans. "Een vogeltje gepakt? Wie wilde een vogeltje pakken?" "Julia," zei Bob, en toen vertelde hij alles.
Al heel gauw bemerkte zij, dat Rodolphe haar alleen genomen had, om hem met haar hulp de verlorene te doen vergeten, aan wie hij integendeel met meer verlangen dan ooit begon terug te denken, want nooit was de herinnering aan zijn vroeger vriendinnetje zoo levendig geweest. Op een goeden dag praatte Julia met een student in de medicijnen, die haar sedert eenigen tijd het hof maakte.
Hier, jonkman, neem mijn beurs; ik geef u die Om uwer jonkvrouw wil, die gij zoo lief hebt. Vaarwel! JULIA. En danken zal ze u, leert gij eens haar kennen. Een eed'le jonkvrouw, lieflijk, zacht en schoon! Mijns meesters aanzoek, wacht ik, laat haar koud, Daar mijn meest'resse's liefde haar zoo roert. Ach, wat kan liefde beuz'len met zichzelf! Hier is haar beelt'nis.
Wat staat gij te mijmeren, heer? 't is etenstijd. VALENTIJN. Ik heb gegeten. FLINK. Ja, maar hoor toch, heer; al kan de kameleon Liefde van de lucht leven, ik ben iemand, die mijn spijs en drank moet hebben, en verlang naar een maal. O wees niet als uw gebiedster! laat u bewegen! laat u bewegen! Verona. Een vertrek in Julia's huis. Proteus en Julia komen op.
JULIA. Waard, gaat gij mede? WAARD. 'k Was op mijn woord, daar vast in slaap geraakt. JULIA. Waar woont die heer, die Proteus? zeg mij dit. WAARD. Wel, in mijn huis. Ik geloof waarachtig, dat het bijna dag is. JULIA. Dat niet; maar toch, het was de langste nacht, Die ik doorwaakte, en zeker ook de bangste. Aldaar. Eglamour komt op.
In korten tijd bereikte ik het kleine stadje X, waarvan ik de lichten reeds bespeurd had, toen de paarden aan den hol gingen. De eerste de beste herberg binnentredende, vond ik het groote benedenvertrek bezet door een troep rondreizende tooneelspelers, die juist binnengekomen waren van eene goedgeslaagde voorstelling van de »Romeo en Julia."
VALENTIJN. Spreek dan toch waarheid; noem haar, zoo niet godd'lijk, Een macht, een overheid uit de eng'lenschaar, Het hoogste wezen, dat op aarde leeft. PROTEUS. Op Julia na. VALENTIJN. Mijn waarde, op niemand na, Tenzij gij mijne keus te na wilt komen. PROTEUS. Moet ik niet eer mijn liefste hooger stellen?
"Ja, natuurlijk, Julia is dan ook een bijzonder knappe poes," zei Door. "Laat mij nu verder lezen," zei Nel, "de brief is nog lang niet uit." "Ik wilde toen mijn troost bij Bruno zoeken, maar die was als gewoonlijk buiten en speelde op 't grasveld met andere honden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek