Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Zij las den brief van hare moeder nog eens over, schreef op een briefje de enkele woorden: »ik ben onschuldig," beval hare snikkende kamerjuffer na haren dood beide aan de moeder van den koning te overhandigen, en doorwaakte daarna een nacht, waarop geen dag meer scheen te zullen volgen.
Denkt, ik ben oud nu, en ik sleet mijn jeugd In woesten krijg, terwijl gij zorgloos sliept; Denkt aan al 't bloed, dat ik voor Rome stortte, Aan meen'ge winternacht, die ik doorwaakte, Aan deze bitt're tranen, die gij nu De rimpels van mijn wangen vullen ziet, En schenkt mijn zoons, veroordeeld thans, genade; Hun hart is niet zoo slecht, als 't wordt gewaand.
Zoet antwoordde de stem: "Heb vertrouwen." Toen stroomden haar de tranen uit de oogen, en snikkende lachte ze tot haar kind: "Morgen zal er uitkomst zijn." Zij doorwaakte den nacht in gebed, haar zoontje aan haar zijde. En vroeg was het licht. Ze maakte zich gereed voor den tocht, en als den vorigen avond ging ze naar haar zuster's huis. De deur was geopend. Zoete baklucht stroomde haar tegemoet.
Na een uur wist Carolus met een geduld en een oratorische handigheid, die oneindig was, een zin te pas te brengen, die, niettegenstaande zijn bescheiden vorm, niets meer of minder dan een sommatie aan Rodolphe was, om te luisteren naar de voorlezing van een klein werkje, dat de vrucht van de doorwaakte nachten van genoemden Carolus was.
JULIA. Waard, gaat gij mede? WAARD. 'k Was op mijn woord, daar vast in slaap geraakt. JULIA. Waar woont die heer, die Proteus? zeg mij dit. WAARD. Wel, in mijn huis. Ik geloof waarachtig, dat het bijna dag is. JULIA. Dat niet; maar toch, het was de langste nacht, Die ik doorwaakte, en zeker ook de bangste. Aldaar. Eglamour komt op.
Men doorwaakte dezen nacht en eerst, nadat een vage, troebele schemering zich uit den duister had geheven, spande men twee vurige paarden voor een wagen, en men reed weg, de bergen tegemoet. De boeren spraken geen woord, opdat de witte wiven niet zouden weten, hoeveel zij in aantal waren, en dus niet met de vrouw zouden vluchten.
Toen hij hoorde dat men zijne papieren, de vruchten van zoovele doorwaakte nachten, verbrand, met medeweten van zijne standgenooten en van den koning vernietigd had, balde hij de vuisten, en rilde hij over zijn gansche lichaam, als werd hij door eene heftige koorts aangegrepen. Geene enkele beweging van den priester was den Athener ontgaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek