United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Verder kwam hij niet, want mijn kleine Hadschi had hem zulk een zweepslag toegediend, dat de oude zondaar in zijn woorden bleef steken en een geweldigen luchtsprong maakte. Dat was een waagstuk, zooals dan trouwens ook al heel spoedig bleek. Na een oogenblik van volkomen stilte, vernam men aan alle kanten dreigende kreten uit de menigte. Er ontstond gedrang. Ik ging vlug naast den Mubarek staan.
Wat zouden die twee moeten beginnen zonder uw kleinen dapperen Hadschi Halef Omar? Niets totaal niets! Overigens heb ik ook nog voor Rih te zorgen! Gij vertrouwt mij zeer veel toe, Sihdi! Maak u dat vertrouwen waardig. Weet gij nog alles, wat wij hebben afgesproken? Alles. Mijn geheugen is als de muil van een leeuw, die alles vasthoudt wat eenmaal daar binnen is. Dan zullen wij nu afscheid nemen.
Hij is iemand die boodschappen doet, zooveel als bode tusschen hier en Radowitsch. Een brave man? Zeer braaf. Toen gij gisteren weg waart, prees hij u zeer. Ik vertelde hem, dat uw Hadschi koranbladen eet en daardoor kogelvrij is. Hij wilde dat ook gaarne zien en verheugt zich in het welzijn van u en uw vriend. Mag ik hem halen? Zeker, breng hem maar mede! En haastig ging hij heen.
En zelfs indien dit niet het geval mocht wezen, kunt gij er bijna zeker van zijn, dat de vertoornde Hadschi u ergens, waar gij het niet te best hebben kunt, zijn mes in het lichaam stoot. Waar zou hij dan zoo boos om worden? Over uw ongeloof. Hij heeft buitendien niet gaarne dat men zonder zijn bepaalde vergunning dergelijke proeven met hem neemt. Zou ik hem dan liever permissie vragen? Doe dat!
Dit bevel gold de knechten, maar niet een waagde het, ook Humun en Suef niet, om de hand naar den kleinen Hadschi uit te steken. En deze verwaardigde zich evenmin, naar hen om te zien, maar deed de deur open en ging naar binnen. Wij volgden. Habulam kwam ons na en de anderen drongen achter hem op. Midden in de kamer bleef hij staan en riep: Dat is ongehoord! Ik zal het ten strengste straffen!
De wondkoorts doet hem ijlen! Lafaard! schold schuimbekkend van woede Suef. Sihdi, vraag toch Humun ook, zeide Halef. En als die soms wil zwijgen, dan zal ik dien knaap, met een nieuwe twintig, wel eens van de tongriem snijden. Hij trad op den knecht toe, en nam hem bij den arm. Laat mij met rust, Hadschi van den Satan! Ik beken alles, alles! gilde Humun. Is het, zooals de Effendi zei?
Nu schudde de Hadschi uit een der laarzen vruchten, vleesch en gebak in den korf, zoodat deze nagenoeg geheel gevuld was. Zoo! zeide hij. Geef nu uw kinderen te eten en dat Allah u zegene! Maar Heer! riep de man uit, terwijl hij hem de hand kuste. Is dat alles voor ons? Ja, zeker! Maar daar kunnen wij wel meer dan een week van eten! Nu, niemand zegt immers dat ge dat niet doen moogt.
Hij bleef als in verwondering verzonken, nam zijn rozenkrans en liet de paarlen door zijn magere vingers glijden, alsof hij bad. Eindelijk hief hij plotseling het hoofd op, zag mij onderzoekend aan en vroeg: Effendi, bevestigt gij de woorden van dezen Hadschi? Woord voor woord. Men heeft u dus bijna elken dag trachten te dooden? Zoo is het. Gij zijt dus die moordenaars zoo gelukkig ontkomen?
Juist toen wij op het punt stonden aan dit voornemen gevolg te geven, zag ik den Hadschi haastig op zijde springen en even daarop klonk het dreigend uit zijn mond: Halt! Gij blijft hier, of ik steek u mijn mes tusschen de ribben! Laat me los! riep een andere stem. Ik heb niets met u te maken! Maar ik des te meer met u. Gij zijt gevangen! Oho!
En daar onze goede Afrit ongewapend is, moeten wij hem beschermen. Osko en Omar moeten hem tusschen zich in nemen, en gij rijdt vlak achter hem. Kijk goed uit, en ziet ge iets verdachts dan weet ge wat gij te doen hebt. Laat dat gerust aan mij over, Effendi! Als ik dien Suef maar ruik, is hij er geweest ook. De Hadschi had mij goed begrepen.
Woord Van De Dag