Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Och! hij heit nooit willen deugen; maar ik kan het warentig niet helpen: ik heb hem vermaningen genoeg 'egeven." Vervolgens den toon latende zakken: "UEd. heit toch niet 'esproken met Tante, van dat UEd. hier laatst 'eslapen heit, en van de menschen, die UEd. hier heit 'ezien?" "Volstrekt niet," antwoordde ik: "maar zeg mij, hoe kent gij die lieden?"
"Hij heit van me bord gen
Nou kom ik zoo, eve voor twaleve, toevallig gelijk met Pietersen, hier voor de deur.” „Ho! Pietersen, wie is dat?” „Kan uwee dien niet? En hij heit je nogal gehaald,” roept vrouw Daters, en juffrouw Jaling voegt er bij: „Hij is ’n mirakel van ’n vent, ’n sefleur, en....” „Stilte! laat die vrouw verder vertellen.”
De voerman liet het zich geen tweemaal zeggen, maar sprong op het krat en lei de zweep over het paard, dat terstond, met meer vlugheid dan ik het oordeelde te bezitten, zijn weg vervolgde. De gansche vergadering bleef het rijtuig eenige oogenblikken in stomme verbazing naöogen: totdat de waard de stilte brak met den uitroep: "wel wie heit zijn leven zoo iets 'ezien?
Rebecca dekte 'm toe, streelde 'm over z'n haar toen kwam ze bij Eleazar, bij 't dakraam. "Wat heit de dokter gezeid?" , vroeg-ie fluistrend. Ze keek 'm aan, zonder 'n woord te spreken, met oogen waarvan de dikke tranen alles zeien. "Heit-ie iets iets èrgs gezeid?" "Ja," zei ze moeilijk: "hij mòt na 't gasthuis 't mòt"... "Na 't gasthuis en dan?" "Dan is d'r 'n k
Geëngageerd met een korporaal. Geëngageerd in eer en deugd. Om acht uur 's avonds liep hij op en neer voor de deur stiekem. "Juffrouw, mag ik effen bij moeder anloopen?" "Al wéér uit?" "Al weer! al weer! Vraag ik dan zoo dikkels?" "Gister ben je uit geweest... Eergister... Voor-eergister... Dat gaat zoo niet... Je mag niet!" "Moeder is niet lekker, juffrouw... Ze heit zulke steken in d'r zij."
Ja, zoo gaôt het al in de wereld. Wat zal men doen? Patientie is goed kruid." "Teun Wezer!" herhaalde de jongeling: "die placht een groote strooper te zijn, zoo ik mij wel herinner." "Dat heit oe recht, sinjeur! en dat was zoo wat zijn eenige treftigheid.
"Of ik Klaas Meinertz ken," antwoordde Gheryt: "pots dit en dat, wie kent hem niet? of liever, wie kent hum? Ik kom zoo van den vent vandaôn: hum heit mij bij occasie die hammen bezorgd; want hum doet negotie in allerlei...." "Zoo! komt ge van hem vandaan?" vroeg de officier, wiens nieuwsgierigheid door deze omstandigheid werd gaande gemaakt: "het was vol tot zijnent, niet?"
J'accuse! dat 's 't grootste, 't mooiste en 't heldhaftigste woord wat ie ooit heit gezeid. D'r bestaan duizenden menschen, die d'r eigen nog wel 'reis bedenken zouen voor ze "J'accuse" gingen zeggen tegen de bierkaai want tegen de gouwe torren van de Fransche Republiek, de generaals en de militaire groothedens kan je niet vechten en toch had Zola daar courage voor.
Ik heb die beurs net even gauw gezien als jij: en ik wou er juist op an laveeren, toen jij er zoo vlak voor-de-wind op aanschoot: je moet niet denken, dat jij alleen recht heit, om die geeltjes bij moeder Kee te gaan verzwendelen: ik heb ze al zoo noodig als jij."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek