Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
»En als zij komen, zullen ze ook met mij rekening hebben te houden, Moeder," riep Marten met geestdrift uit. »Zij moeten het eens wagen, U of Anna aan te grijpen, ha, ik jaag ze een kogel door de ribben, of steek ze mijn verrejager door het hart. Ze zouden het een tweeden keer wel laten!" »Jij bent nog maar een kind, Marten..."
"Gelukkig veel beter, maar Moeder is nog erg zwak, Jan." "Ze is zwaar ziek geweest, niet waar?" "Ja, ernstig ziek, maar zeg, jongens, we moesten nu eens een of ander spelletje doen. Eigenlijk heb ik net een gevoel, of ik...." "Of je ook ziek bent?" viel Jan Vos hem in de rede. "Ha, ha!" lachte Piet van Dril, "Dik ziek? Dat kun-je aan zijn dikken buik wel beter zien!"
Fons, vroeg hij, toen de jonge man met zijn borstel in de hand naar buiten kwam, het-e gij gisteren oavond ou schilderijen in den trein nie loate stoan? Fonske schrikte geweldig. Mijn schilderijen! Ha 'k hé ze meegegeven aan iene van mijn kameroaden! Hawèl, den dienen hé ze vergeten stoan, zei de postbode.
In de eerste plaats is dat geen piano, maar een fluit." "Maar jij bent ook dronken, mijn waarde," antwoordde de dichter den wijsgeer, die op den steenen vloer was gaan zitten. "Het is een viool." "Een vio ... Ha, ha! Luister eens, Schaunard," stamelde Colline, terwijl hij zijn vriend aan zijn beenen trok, "die is goed! Mijnheer daar beweert, dat het een vio ...."
Laat den boog maar plooien, altijd plooien, en als het oogenblik komt dat gij hem moet gebruiken zal hij zijne laatste veerkracht verloren hebben. Wat mij betreft, liever breken: anderen breken of zelf breken; maar niet laffelijk buigen, als waren wij vreesachtige vrouwen! Ha, was ik meester!"
"Ha, gij zijt dus de beroemde dolende ridder, over wien men thans overal hoort spreken?" zei de rooverhoofdman, die zich van die ontmoeting met Don Quichot veel pret beloofde. "Nu, dan hoop ik, dat gij eenige dagen als gast bij mij vertoeven zult, en ik beloof dan, u zoo eerbiedig te zullen doen behandelen, als een ridder van uwe vermaardheid met recht verwachten mag."
"Z'n oogen fonkelden moeder," zegt Frits bij 't verhalen: "Ha! riep ie, als ze 't maar wilden, dan ging ik nog op m'n krukken mee, zoo oud als ik ben." En dan tot Mirza die den kop onder zijn hand poogt te schuiven: "Stil Doesje, koest! Heb jij honger! Dáár! Ik heb het niet!" Maar Frits moest toch wat eten.
Amy moest voorzichtig loopen, om de schoenen met hooge hakken, en het was een allerdolst gezicht, zooals Laurie later aan Jo vertelde, haar in dat fraaie toilet te zien voorttippelen, met Polly achter haar aan, die al zijn best deed haar na te bootsen, terwijl hij nu en dan stil stond om te lachen, of uit te roepen: "Zijn wij niet mooi? Ga weg, leelijkerd! Hou je bek! Kus me, liefje; ha, ha!"
"Nee, ga maar niet zitte ... Je begrijpt 'r gloof 'k geen lor van!... Daarvoor kon 'k ommers de menister van justicie vééls te spéciaal ... Da' was óók 'n Franschman in die dage ... nou, en daar ha 'k netuurlijk in Parijs naast gezete op school ... in dezèlde bank!... Dat wou ie zoo graag, zie je? want die jonge was schrikkelijk hardleers ... 'n merakel zoo'n imbéciel knaapie as d
't Was hem aan te zien, dat zijn geest in heftige beroering was. Zijne handen beefden en zijne oogen schitterden. "Juist, zoo kan het, zoo kan het!" mompelde hij snel. "Wanneer die spoel met een naald zoodanig in wisselwerking kan worden gebracht, dat bij iederen gang heen en terug, een knoop wordt gelegd, dan ha, dan was het gevonden. Maar, dat mòèt kunnen, dat mòèt kunnen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek