Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Waren de besten uit de jongelingschap, die nu vocht en stierf, niet innerlijk gevormd geweest door des grooten dichters woord? Het Vaderland waar zij hun bloed voor gaven was het paradijs van zijne zangen. Hij leerde het beminnen met de onstuimige liefde die opvoert naar die hoogten waar de heldendaden worden gesteld... Weer gromde luider het kanon.
"Ik weet waarlijk niet", gromde de andere, half schertsende, "waarom gij zoo vurig en zoo onverwinnelijk aandringt om Robrecht deel aan onze onderneming te geven. Ik zou haast gaan denken dat gij de zaak voor eene gevaarlijke halsbrekerij aanziet, en daarom mher Sneloghe het spel wilt doen wagen. Uit genegenheid zeker niet, gij haat hem." "Neen, ik heb alle vijandschap afgelegd.
"Toe dan Bart, dadelijk dan. De kachel gaat uit," riep ze, zoo hard ze kon. Bart speelde op het straatje voor de deur: "Ach!" grauwde hij, "dat gezanik, ik kom immers al" nijdig pakte hij zijn tol op. "Wat heb ik aan een tol, als ik er niet eens even mee mag spelen. Wat is er nou," gromde hij door, toen hij binnentrad. "Foei," zei grootmoeder, "wat ben je norsch.
»Bedaar, bedaar! vriend Jaspersz!" piepte het kereltje, terwijl hij angstig achteruit schoof; »ik heb dat wel eens gezègd, zeker, zeker! Maar uit gekheid, weet je?" »Jawel," gromde de scheepstimmerman, »zoo kan je natuurlijk je d'r altijd uit redden."
Dat gaf zijn geheele figuur iets afwerends, maar flink streefde hem de vaandrig terzijde. "Vader!" riep hij. De plaatsmajoor matigde zijn rhytmisch-snellen tred niet. "Vader! een verzoek ...." Nog altijd zweeg de Duivel. "Vader! ik verzoek ... om mijn overplaatsing." "Overplaatsing?" gromde de oude militair. "Waarom?" "Omdat ik hier niet op mijn plaats ben." "Niet op je plaats?"
»Wees gerust, mijnheer, uw paard zal niets ontbreken," antwoordde Hulda. »Ja, dat wordt overal verzekerd en zelden gebeurt het," gromde de vreemdeling bijna onverstaanbaar binnensmonds. »Ik zal het naar den stal laten brengen, en gij kunt er op aan dat uwe bevelen stipt volvoerd zullen worden." »Welnu, dat men er goed voor zorge en dat het flinke dier niets ontbreke!"
Schoone koe, schoone koe, gromde Ghielen in zijn koffiekom, 'k lache met zulk eene schoone koe, om alle duivels, neen 't, maar een oude varwe koe gelijkt het, een uitgeruttelde, verdroogde kwenekoe die nooit van kalf of stier iets geweten heeft, we gaan ze afsteken.
"Dat is een verwenscht mormeldier," gromde een der Heeren. "Als de Heer des huizes ook zoo spraakzaam is," fluisterde een ander, "dan zullen wij weinig aan 't woord komen." "St! bedaard, beest! wij zijn goed volk," zeide de bedaardste der vrienden heel goedig. De hond kefte te luider. "Wien heb ik de eer te zien!" vroeg Mijnheer Furchtbach.
"Duivelsche hond! motje nou al zuipen?" gromde hij baloorig. Maar terstond veranderende, zei hij zacht tot zichzelven: "Als Sijtje wist dat ik knorrig op den hond was! Ik verdien vandaag ongelukkig te zijn." Een ongelukkige overtuiging voor iemand die ter jacht gaat. Nu verhaastte Teun de Jager zijne schreden en bereikte het dorp.
"Zijn er ook boodschappen?" Antwoord als gisteren: "Neen". Daarna moest de oude collega bezocht en verslag afgelegd worden van de opgedragen patiënten. De oude collega was een man van een zeventig jaar, die op zieken en gezonden gromde, en daardoor veel ontzag onder beiden had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek