Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
En al de deuren ging zij vast doen; en de sleutelen stak zij in heure tassche. Gilline stak heur glas omhoog en sprak: Laat ons drinken, de vogel is gevangen! Bij die rede zeiden twee meidekens, Gena en Greta, tot heur: Gaat gij dien ook al ter dood brengen, wreedaardige beulin? Laat mij gerust, zei Gilline, laat ons drinken! Maar de twee meidekens wilden niet klinken met heur.
Hij liep door de kamer te fluiten, en Greta fluisterde Abraham toe: "Vader is boos."
Steffensen zag haar aan en zei: "Als je nu toch eens teleurgesteld werd, Greta." "Ja, dan moest ik maar sterven," zei ze zacht. Maar Abraham liep met stormpas de stad in. Nu zou hij met allen afrekenen. De directie moest bijeenkomen. Hij was niet bang. Hij wilde vrijuit spreken.
Abraham had haar een paar maal ontmoet; maar vermeed dit liefst. Gedeeltelijk had hij een slecht geweten, omdat hij haar zoo zelden een bezoek bracht, gedeeltelijk vond hij het niet prettig menschen uit de stad te ontmoeten, als hij bij Greta was. Maar dien avond kon hij niet ontsnappen. Mevrouw Gottwald verzocht hem ronduit te wachten, dan konden zij te samen naar huis gaan.
Er werd gebeld en ze meende, dat het nog te vroeg was voor de Van Attema's. Maar ze zag zelden iemand anders in hare afsterving van de buitenwereld; dus ze zouden het toch wel zijn. Na enkele oogenblikken kwam Greta echter binnen, met een kaartje: of mevrouw ook ontving en of er belet was voor dien meneer. Al van verre herkende Cecile de kaart: zij had er onlangs een gelijke gezien.
Zij ontvingen Abraham eerbiedig en vriendelijk en het werd dadelijk zoo uitgelegd, dat de jonge directeur geen champagne met de deftige lui wou drinken, maar dat hij zich niet te goed achtte om een glas bier te nemen onder 't volk. Zonder veel van den indruk, dien hij maakte, te merken; zocht Abraham naar Greta en vond haar onder de vrouwen.
Eens drong Jules tot haar door; hij ging, niettegenstaande Greta hem weêrhouden wilde, naar boven; hij zocht haar in het boudoirtje, vond haar niet en ging beslist naar hare slaapkamer. Hij klopte maar kreeg geen antwoord en trad toch binnen.
Abraham was in gedachten verdiept geraakt; hij zat met haar lange vlechten te spelen; zij boog zich over haar werk en zei ook niets. Zoo zaten ze toen Steffensen tegen zeven uur van de fabriek thuis kwam. Abraham kon er niet goed achter komen of de oude iets tegen zijn bezoeken aan Greta had; maar vandaag was het toch duidelijk, dat Steffensen 't niet prettig vond hem te ontmoeten.
"Hoor eens Steffensen!" zei Abraham en stond op. "Ik ben 't met je eens. Dit is absoluut onverantwoordelijk van de directie en ik geef er je mijn woord op, dat je volkomen in je eer hersteld zult worden." Die woorden brachten Steffensen in de war; maar Greta riep blij: "Ziet u wel, Vader! kom nu bij ons en wees kalm, u hoort, dat de directeur alles in orde brengen zal."
Dat kind, dat die vreemde dame ter wereld gebracht had, en dat Abrahams stem van vreugde deed trillen hoewel hij er nooit over sprak, dat kind veranderde heel het leven voor Greta Steffensen. Wat haar vader haar had uitgelegd, dat zij, die blind was, geen kind kon verzorgen, klonk haar nu als dom gepraat. Zou zij haar kind niet kunnen verzorgen zijn kind!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek