Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
»Och, kom Anton, plaag me niet.« »'t Is de zuivere waarheid, maar de Koningin doet het altijd bij Haar vertrek, weet je.« Allen hadden schik, dat Anton Greta in het zonnetje zette; maar in de eetkamer zat de kleine meid, anders de vroolijkheid in eigen persoon, bedrukt te kijken.
De omtrekken van dat beeld werden grooter: hij brak alle bruggen af, hij ruimde al die grove onrechtvaardigheid in de samenleving weg, en toen hij de stad naderde was hij juist zoover gekomen, dat Clara en zijn vader zich voor hem bogen en zeiden: "Je hadt toch gelijk!" Maar Steffensen ging stil en knorrig naar huis. Greta was ook niet blij.
Waarom moest het nu weer zoo gaan, dat hij er toe kwam Greta voor te liegen! Want het bleef niet bij dien éénen keer. Toen hij zag hoe gelukkig het haar maakte, werkte hij zijn heele leven om naar wat grooter maatstaf en vertelde van zijn kindsheid en jeugd, van dag tot dag. De draad was echt en waar, maar 't waren juist de versierselen, waar Greta 't meeste prijs op stelde.
"Bah, wat weet jij daarvan? ik heb een paar goede oogen in mijn hoofd; durft u me vlak aankijken en zeggen, dat u niets weet van het arbeidersfeest, dat op Fortuna wordt voorbereid?" "Ik heb er geen woord van gehoord," antwoordde Abraham. "U kunt er zeker van zijn, dat hij niets weet," voegde Greta er ernstig bij.
Maar te gelijkertijd voelde hij, dat hij vuurrood werd, toen hij haar liet beloven niets van dit alles aan iemand te zeggen, zelfs niet aan Steffensen. Greta straalde en merkte niets en Abraham trachtte zijn slecht geweten gerust te stellen en nam haar bewondering aan. Nu was 't maar goed, dat ze hem niet zien kon.
Ik dank je wel! Vader is zoo bang geweest, maar ik wist wel, dat je zou helpen en voor hem opkomen. Dat heb je toch gedaan?" "Ja, natuurlijk, dat kun je toch wel begrijpen," antwoordde Abraham wat verlegen. Greta werd dadelijk belangstellend, zoodat hij er haastig bijvoegde: "Je kunt er van op aan, dat ik hen voelen liet..." "Wat zei je? Toe vertel dat! wat zei je tegen hen? Was je vader er bij?"
Maar je moet toch begrijpen, dat de geboorte van het kindje van de Koningin een gebeurtenis is van groot belang voor ons heele land. Als de Koningin eens stierf zonder kinderen na te laten, wie moest er dan regeeren?« »Zou je graag onder de plak van Troelstra zitten en zijn vrindjes, zeg Greta?« vroeg de knecht.
Toen keerde ze zich naar hem toe en haar mooie blauwe oogen werden koud als glas. "Greta Steffensen," zei ze halfluid. Abraham sprong op bij dien naam en Clara maakte daar dadelijk gebruik van. "Ja, je ziet, ik weet er alles van; je meent misschien, dat het je mooi staat hier met je afschuwelijke en onredelijke jaloezie aan te komen, terwijl je zelf zooiets op je geweten hebt."
In dezen tijd, toen de vadervreugde hem zoo licht om het hart maakte en zijn gedachten zoozeer innam, voelde hij minder behoefte om Greta te bezoeken; en zij miste hem ook minder, nadat men haar verteld had, dat Mevrouw Lövdahl een zoon gekregen had. Abraham sprak er niet over, want hij had een gevoel alsof het haar hinderen zou; maar hij merkte duidelijk, dat zij het wist.
Greta was zeker in slaap gevallen, meende ze: Bel nog eens, wil u? Hij belde weêr en luider; de deur werd nu na een oogenblik geopend. Zij bood hem ten tweede male de hand, met een glimlach. Adieu, mevrouw! groette hij, terwijl hij nu heure vingers eerbiedig aannam en zijn hoed oplichtte, en nu, nu hoorde zij den klank zijner stem, den klank van weemoed ...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek