Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Mijn lijk moet bij mijn grootvader, den heer Gillenormand, straat des Filles du Calvaire No. 6 in het Marais gebracht worden." Jean Valjean las bij het licht der rioolopening deze regels en was een oogenblik als in zich zelven verdiept; hij herhaalde halfluid: straat des Filles du Calvaire No. 6, mijnheer Gillenormand. Hij stak de portefeuille weder in Marius' zak.
Zoo lang er gevaar bestond was Gillenormand, die niet van het bed zijns kleinzoons week, evenals Marius, noch dood noch levend. Dagelijks en soms tweemalen daags kwam een zeer goed gekleed heer met wit haar dit was het signalement dat de portier van hem gaf, naar den zieke vragen en liet een groot pak pluksel voor het verband achter.
De lansier had geredeneerd als volgt: "De oude heeft niet alles op lijfrente geplaatst. Het is dus der moeite waard zich nu en dan eens als burger te kleeden." Mejuffrouw Gillenormand zeide luid tot haar vader: "Theodule, uw neef." En zacht tot den luitenant: "Geef hem maar altijd gelijk." Toen verwijderde zij zich.
"Ja, voorzien. Ge zult uw meisje hebben." Marius, verstomd en verbijsterd, beefde aan al zijn leden. De heer Gillenormand hernam: "Ja, ge zult haar hebben, uw schoon, lief, klein meisje. Zij komt alle dagen in de gedaante van een oud heer naar uw gezondheid vernemen. Sinds gij gewond zijt, brengt zij haar tijd door met weenen en pluksel te maken. Ik heb er naar onderzocht.
Terwijl men de toebereidselen voor het huwelijk maakte, en het bepaalde tijdstip afwachtte, liet hij omstandig en nauwkeurig het gebeurde onderzoeken. Hij was aan verschillende zijden dank schuldig; zoowel voor zijn vader als voor zich zelven. Er was Thénardier; er was de onbekende, die hem, Marius, bij den heer Gillenormand gebracht had.
Hij was reeds lang over de zestig jaar toen iemand hem vroeg: "Zijt ge nooit gehuwd geweest?" "Ik heb 't vergeten," antwoordde hij. Zoo 't hem nu en dan gebeurde en wien gebeurt dit niet? te zeggen: "O, zoo ik rijk ware!" was 't niet terwijl hij een meisje begluurde, gelijk vader Gillenormand, maar alleen bij de beschouwing van een oud boek.
Een ander niet minder natuurlijk gevolg was, dat, naarmate hij zich meer tot zijn vader en diens gedachtenis en de dingen, voor welke de kolonel vijf-en-twintig jaren gestreden had, aangetrokken gevoelde, hij zich meer van zijn grootvader verwijderde. Wij hebben 't reeds gezegd, dat hem sinds lang de luimen van den heer Gillenormand niet meer behaagden.
Aan den burgerlijken stand werd van niets bericht, hij vroeg dus niets en de vervanging der kinderen ging op de eenvoudigste wijze in haar werk. Maar Thénardier eischte voor deze kinderleening tien francs 's maands, welke Magnon beloofde en ook betaalde. Het spreekt vanzelf, dat de heer Gillenormand voortging met betalen. Iedere zes maanden ging hij de kinderen eens zien.
Welke tegenstrijdigheden en schandelijkheden, die zelfs niet in goed Fransch zijn geschreven! En dan zet men nog kanonnen op het plein van het Louvre. Zulk bandietenwerk ziet men in dezen tijd!" "Ge hebt gelijk, oom," zei Theodule. De heer Gillenormand hernam: "Kanonnen op de plaats van het museum! Waarom? Wat doen die kanonnen daar? Wil men den Apollo van Belvedère stuk schieten?
Maar toen de brug instortte, kwam er een afgrond te voorschijn. En bovenal gevoelde Marius toen opwellingen van onbeschrijfelijke wederspannigheid bij de gedachte, dat de heer Gillenormand hem om dwaze redenen onmeedoogend aan den kolonel ontrukt en zoodoende den vader zijn kind en het kind zijn vader ontnomen had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek