Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Op den achtergrond ontwaart men de allergrilligst gevormde rotsen van den Dent du Marais.
Juist stortte het paard van een nationalen gardist; Gavroche legde terstond zijn pistool op de straat, hielp den man en vervolgens ook het paard weer op de been. Daarna nam hij zijn pistool weder en zette zijn weg voort. In de straat Thorigny was alles stil en rustig. Deze kalmte van het Marais, maakte eene zonderlinge tegenstelling met het geweldig rumoer in den omtrek.
"De vrienden onzer vrienden zijn onze vrienden," drukte hij zich uit, evenals een kruidenier uit de Marais, het meest burgerlijke kwartier van Parijs, zou gedaan hebben. Toen hij evenwel vernam, dat zijn nieuwe gast lijdende was, deed hij hem de beste kamers van zijn paleis geven, en daarenboven een heerlijk avondmaal voordienen.
In minder dan drie uren, en als een loopend vuur, hadden de opstandelingen den rechteroever, het arsenaal, de mairie, het Koningsplein, het geheele Marais, de wapenfabriek van Popincourt, de Galiote, het Waterkasteel, al de straten in den omtrek des Halles overrompeld en bezet; en op den linkeroever de kazerne der veteranen, St.
Wij verslinden niet, maar knagen; wij vernietigen niet, maar houden toch vast met onze klauwen. Hij woonde in het Marais, in de straat des filles du Calvaire No. 6. Het huis behoorde hem. Dit huis is sedert afgebroken en herbouwd, en het nummer ervan waarschijnlijk in de omwentelingen der hernummering, welke de straten van Parijs ondergaan, veranderd.
Vervolgens gaan wij naar het guillotineeren kijken. Ik zal u den beul wijzen. Hij woont in de straat des Marais. Mijnheer Samson. Er is een brievenbus in de deur. O, men vermaakt zich zoo heerlijk!" Op dit oogenblik viel een droppel teer op den vinger van Gavroche en herinnerde hem aan de werkelijkheid des levens. "Drommels!" zeide hij; "de kaars brandt op.
Uit de omgeving van het Pantheon werd zij naar het Marais gevoerd, rue du Chaume, bij vallende duisternis, en daar op de stoep van een huis achtergelaten. Het was al donker, en het regende. Een voorbijgaande dame hoort een kind weenen en treedt naderbij. Verwonderd, daar dit meisje te vinden, zoo groot al, en mooi als een engel, spreekt ze haar toe, maar krijgt slechts tranen tot antwoord.
Op den achtergrond ontwaart men de allergrilligst gevormde rotsen van den Dent du Marais.
Hij hernam: "Hij woont in het Marais, rue des Filles du Calvaire, bij zijn grootvader... Ik ben den naam vergeten." Jean Valjean tastte in den rok van Marius, haalde er de portefeuille uit, opende ze bij de door Marius met potlood beschreven bladzijde, en reikte ze Javert. 't Was nog helder genoeg om met moeite te kunnen lezen.
Hij had iets van de achttiende eeuw: beuzelachtig en groot. In het jaar 1814 en de eerste jaren der restauratie woonde Gillenormand, destijds nog jong hij was niet ouder dan vier-en-zeventig jaar in de voorstad Saint-Germain, in de straat Servandoni, bij Saint-Sulpice. Eerst toen hij zich van de wereld afzonderde, trok hij naar het Marais en wel met tachtig jaren achter den rug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek