Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Nadat de paarden waren ontspannen en op stal gezet, werd Paul met Geurt, door Deine den weg opgestuurd, om te zien of die kerl nog op dezelfde plaats lei.
MEVR. RUMMEL. Sst ... daar komt ze. Ja, die Dina, dat is een echt flinke meid. Zoo? ben jij daar Dina? Wij scheiden net uit met werken. MEVR. HOLT. O wat geurt je koffie heerlijk, lieve Dina! Ja, zoo'n kopje koffie 's middags.... Als u lust heeft om buiten te komen dames! Al de dames gaan buiten zitten; zij praten overdreven vriendelijk tegen Dina. MEVR. BERNICK. Dina, wil jij ook niet...?
"Wijs deuzen Heeren den weg eens naar Geurt Reynszen," zeide de man tegen den naastbijstaanden knaap: en deze, na ons nog even te hebben aangekeken, sloeg zonder overhaasting den gullen zandweg in, die naar het dorp bracht. Wij volgden onzen wegwijzer, geleid door de gansche jonge bevolking, die zich om ons heen drong, als had zij in last bekomen ons op te brengen.
"Geurt!" riep de eigenares van 't Uiversnest haar bouwkneeht toe: "breng gij die stakkert is êfkes noar binnen, de jong het 't biester te kwoad." De jong had het wel te kwaad, want een geruimen tijd verliep er eer hij door warmte, een weldadige rust, benevens eenige versterking, in staat was, om op de vragen van zijn gastvrouw te antwoorden. "Woar kom ie van doan jungske?" vraagde Deine-Meu.
"Och! of je me helpen kan juffrouw!" antwoordde Geurt met ter neergeslagen oogen, en, ware hij niet zoozeer met Hans vervuld geweest, hij zou voorzeker onvoorbereid om zoo iets voornaams te ontmoeten er nog veel minder vrij hebben bijgevoegd. "Als je niet dadelijk helpt dan zal het te laat zijn!" "Maar wát is er dan toch?" vraagde mevrouw.
"En as 'k wat grooter bin, dan krieg 'k 'en pen ook, en 'en lei en 'en griffel, moar as Geurt dan niet kumt, dan durf 'k iensgeheel niet over 't vonder." "'t Vonder...?" herhaalde Paul: "Mo'j over 't vonder?" "'k Zou alles loate vallen," hernam de kleine: "as 'r geen mins was die me vast hiew, en veural as 't zoo glad is as nou."
Menige pijnlijke kreet ontvlood er aan Ritters lippen, eer hij met de zwakke hulp van den jongeling, het bootje bereikte, en daarin half liggende gezeten was. De hoop om Hans nog levend te vinden steunde echter zijne krachten, en gedurig moest Geurt, die maar slap de riemen bewoog, van Ritter de aansporing vernemen: "Maak toch wat haast, eer het te laat is!"
Eenige oogenblikken lang heerscht er in het verblijf een pijnlijke stilte; eensklaps echter heft Ritter zich met geweld overeind, en den zwijgenden Geurt met zijn donkerbruine oogen strak aanstarende, zegt hij op akeligen toon: "Bij God, zeg dan, zeg.... waar is Hans?"
"Neen neen! dood was hij niet," zei Geurt zeer snel. "Niet! niet!" riep de jager, den spreker in de rede vallende, terwijl een bruinachtig roode kleur zijn geelbleek gelaat kwam kleuren: "Niet!? Hijsch mij op! Hier, hier dan; zie, ik ben zoo slap niet. Hans, ik wil je nog zien! Help dan! Dáár, daar liggen de spullen: help! als je niet wilt dat je de eeuwige pijn treft!"
Geurt ontstelde hevig toen hij Ritters vriend zoo onverwacht zag vallen, zelfs aan de mogelijkheid had hij niet gedacht. Wat te doen! De schipper aan het roer riep luide: "Geef 'm wat lange haver! Ransel z'n luie bast!" Z'n luie bast! Arme Hans! je verstaat het niet, gelukkig voor jou! je zoudt weemoedig zijn geworden en misschien met wrok den laatsten stond zijn tegemoet gegaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek