Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
»Goede morgen, oom Gert," zei hij vriendelik. »Ja, ik was diep in gedachten. Als je een Zulu geweest was, had je me kunnen doorsteken voor ik 't wist. Maar storen doe je me niet. Integendeel, ik ben verheugd dat je weg je hierheen gevoerd heeft. Stijg af, en neem plaats naast me. Ik zou gaarne een vertrouwelik gesprek met je hebben."
»Die heeft voorloopig zijn bekomst," meende Gert droogjes, doch mijnheer Watkins strekt thans zijn gespierde armen uit, om met zijn wereldberoemde kunstgrepen den grooten Boer in den zak te krijgen. Doch wat baten zijn kunstgrepen tegen een man, die tegen alle regels der kunst in den Engelschen mijnheer in de borst grijpt en tegen den grond slingert?
»Ik moet eerlik bekennen," zei Uijs, »dat het me spijt dat oom Gert achteruitstaat, want ik was steeds bereid het gezag van de meerderheid te erkennen, en zou nu vooral, meer dan ooit te voren, met vreugde onder oom Gert hebben gediend."
Piet Uijs en Hendrik Potgieter worden Hoofdkommandanten. Sarel Cilliers en Frans van Staden begaven zich op weg naar de tent van Gert Maritz, zodra zij Uijs hadden verlaten. Daar gekomen, vonden zij de oude Voortrekker reeds op hen wachtende. »Welnu," vroeg hij, »wat zegt Uijs?" »Wel," antwoordde Cilliers, »zijn manschappen hebben, zoals wij verwachtten, de zaak ten volle aan hem overgelaten.
»Haal nog een glas," kommandeert Zeger, »voor jou, Meester," en dan de glazen vullend, roept hij: »Op je gezondheid, Meester!" De meester-kellner is besluiteloos, of hij bescheid zal doen, want met arendsoogen zitten de Engelschen dit vreemdsoortig tooneel af te kijken, maar Gert roept, de stevige elleboogen op de tafel stuttend, op luchtigen toon: »Toe, geneer je maar niet!"
»Warempel, 't is waar," zegt Gert met de stevige vuist op de tafel slaande, dat de glazen rinkelen, doch de hooge boord rijst vol verontwaardiging op en roept met eene van aandoening trillende stem: »Mijne heeren, gentlemen, kunt ge 't dulden, dat een gentleman op zoo'n grove manier wordt beleedigd en belasterd?" »Ja, hij is 't," roept nu ook Hans, de derde, »hij is 't! Die zelfde snorkende stem!
»Hij zal waarschijnlik een vluchteling zijn," zei Gert Maritz, »en in dat geval zal hij ons misschien omtrent Dingaan en zijn bewegingen belangrijke mededelingen kunnen doen. Ik stel voor dat wij het punt onder behandeling, een weinig uitstellen, en door tussenkomst van een tolk horen wat deze oude te zeggen heeft." Een tolk trad naar voren.
Mijnheer Watkins bekijkt den zak, die wijd en groot is. »Ik zal zien, dat ik ze er alle vier in krijg," zegt hij spottend. De drie andere Boeren zijn echter opgesprongen, en hebben zich naast hun oudsten broeder geplaatst. »Laat mij dat karreweitje afwerken," verzoekt Gert. »Neen mij," vraagt Hans.
Reeds waren enige mannen, waaronder Gert Maritz, mij voor. De dag begon aan te breken. De lichtgrijze wolkekroon op het Umpufane Gebergte nam reeds een gulden tint aan, voorbode van het verrijzen van de zon boven de kim. Zal die zon heden slechts onze naakt uitgeschudde en in koelen bloede misvormde lijken beschijnen? was de vraag die stilzwijgend in mijn beklemde borst omhoog steeg.
Nu begint hij weer te lezen: een reeks aanteekeningen over nieuwe kafferoorlogen, droogte, sprinkhanen, huwelijken, geboorte- en sterfgevallen, alles in bonte afwisseling, doch dan volgde de hand van een ander, van den zoon van den vroegeren kroniekschrijver, namelijk Gert Kloppers. »6 Maart 1835. Vader is stekeblind geworden van ouderdom, en ik zal in zijne plaats deze aanteekeningen voortzetten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek