Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
"Hallo, Cassy," zeide hij, "wat is er nu gaande?" "Niets. Ik heb maar eene andere kamer gekozen," antwoordde Cassy stuursch. "En waarom dat?" "Omdat het mij zoo beviel." "En voor den duivel, waarom?" "Omdat ik gaarne nu en dan slaap." "En wie belet u te slapen?" "Dat zou ik wel kunnen zeggen, als gij het hooren woudt," antwoordde Cassy droogjes. "Spreek op maar," zeide Legree. "Och, het is niets.
Ik zal mijn oom vragen, of hij mij een paar zal zenden, ik houd dol veel van jachthonden, mijnheer de Raadpensionaris." "Zoo," antwoordde De Witt droogjes. "En van de jacht ook. Mijn vader bezat een groote, uitgestrekte jacht te Dieren." "Dat weet ik," hervatte De Witt even droog. "En hier te Hondsholredijk is ook een schoone jacht, mijnheer de Raadpensionaris.
"Ook goed," zei ze droogjes. "Ik ben niet nieuwsgierig; en ik mocht mij eens vergissen in het pad, als uwe vertelling interessant werd en te veel mijne aandacht boeide." "Ik ben 't met u eens," antwoordde ik op denzelfden toon, "dat wij zorgen moeten niet te verdwalen, want ik verlang hartelijk op de Werve aan te komen."
"Nee!" gromde hij droogjes en liet zich met geweld tegen den rug van zijn stoel vallen. De dominikaan ging nog onverschilliger voort: "'t Moet droevig wezen een plaatsje te verlaten waar men twintig jaren geweest is en dat men kent als de jas die men aan heeft.
»'t Verwondert mij genoeg, dat dit al niet lang gebeurd is," meende Barbicane. »Het is een gevaar, dat wij verzuimd hebben te voorzien." »Ik was er wel bang voor," antwoordde Nicholl droogjes. »En gij hebt ons daar niets van gezegd, mijnheer de kapitein!" riep Michel Ardan uit. Onder dit gesprek bracht Barbicane alles in het vertrekje zoo in orde alsof hij het nimmer dacht te verlaten.
Mijnheer Gliekke, die ook al zoo raar heen en weer had gegluurd, was eindelijk, ná 't partijtje, heel droogjes tot de bekendmaking van het plan gekomen, om Vredelust voor een poos te verlaten, waarbij hij vrij duidelijk had te kennen gegeven, dat ze elkaar dezen avond maar vaarwel moesten zeggen, want, Flitz zou zeker wel begrijpen dat de dames en ook hij, nog een boel te redderen en te bezorgen hadden vooral daar het zoo treurig met mama's arm was, terwijl Flitz het evenzeer natuurlijk zou vinden, dat Gliekke niet meer bij hem kon komen.
Ja zeker; en zoo eigenlievend zijn de besten van die wezens." "Het is treurig om aan te denken," zeide St.-Clare droogjes. Ophelia zag hem scherp aan, en bemerkte den blos van ergenis en de spottend krullende lip, waarmede hij dit zeide. "Nu is Mammy toch altijd eene soort van troetelkindje van mij geweest," zeide Marie.
"Hij is nog niet gemaakt of gegarneerd," fluisterde Meta bijna onhoorbaar, want de plotselinge gedachte aan de onkosten, die dat nog met zich zou slepen, benam haar het laatste greintje moed. "Twintig el zij schijnt nog al veel om zoo'n slank persoontje te kleeden, maar ik twijfel niet, of mijn vrouw zal, als zij die japon aanheeft, even mooi zijn als mevrouw Ned Moffat," merkte John droogjes op.
"Mijnheer." antwoordde neef Benedictus droogjes, "weet dat Sir John Franklin zich angstvallig wachtte het geringste insect te dooden, al was het een Amerikaansche muskiet, wier beten heel wat geduchter zijn dan die van de vloo, en toch zult u me toestemmen dat Sir John Franklin een zeeman was zooals er weinige gevonden worden!" "Dat zal waar zijn!" zei kapitein Hull, even buigend.
»Dan ben je een zot, om meer te bieden dan het waard is," zeide baas Jansen droogjes. »Er zit muziek in, mijnheer Jansen, muziek!" antwoordde de welbespraakte. »Ik begin het ook te gelooven," meende Jansen, terwijl hij de uitgerookte pijp naast zich neerlegde op de vensterbank.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek