United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Er was veel drukte op Vredelust, want mijnheer en mevrouw Gliekke hadden volgehouden, dat de jaardag van Suze eene geschikte gelegenheid was om Van Bavik te eten te hebben; 't zou nog wat vroolijkheid bijzetten, want de Van Saffelens hadden bedankt omdat de notaris ongesteld was, hoewel het daarom toch niet zooals Flitz dacht, "onder ons" zou blijven, want, de Meijers kwamen, en dominee en Saartje, en juffrouw Haspels ook.
Omdat Suze Hilsdorp een vriendin had die gaarne briefjes en geplukte vergeet-mij-nietjes overbracht, en met toestemming van haar echtgenoot Alexanders academievriend den geestigen jongen met liefde herbergde. Ziet gij wel lezer, dat wij zeer discreet in 't doorbladeren van het dagboek waren. Vaarwel! Morgen zal er een diner op Vredelust zijn.
Altijd wat stokkerig maar goed van smaak. "Vredelust ligt nog al bezijden de drogerij, misschien dat de visch er daarom nog niet zoo hard is; wellicht ook is zij eerst later aangevoerd. 't Kloppen en weeken zal daar niet zoo zwaar vallen. Ik zal.... Neen.... ik zal het 6de vers van het 62ste gezang nog eens nalezen en dan naar bed gaan."
In een naar, een akelig, een leelijk gezelschap. In 't gezelschap van een sarrend duiveltje, het duiveltje dat jaloezie heet. Een paar dagen nadat wij Van Bavik een bezoek op Vredelust zagen afleggen, vinden wij hem in een zijner gehuurde vertrekken voor zijn schrijftafel weder, terwijl hij er de pen vlug over het papier doet glijden. 't Ziet er in die kamer waarlijk zeer comfortable uit.
"Tóch betalen!" roept Van Bavik, zóó luid, dat Fik blaffende opvliegt, en juffrouw Kamp met een: "Dus complement en ja wel;" haastig vertrekt om den knecht van Vredelust te boodschappen, dat mijnheer de burgemeester, die 'en best man is maar 'en "vuilen" hond heeft, de eer zou aandoen van met plezier te komen. Den 18den was er op Vredelust 'en heele drukte.
Rechts aan de zijde van den landweg schuifelt iets. Het bloed stijgt hem met geweld naar 't voorhoofd, doch stroomt insgelijks met geweld naar de hoofdbron terug, nu dat zelfde gerucht en geschuifel zich ter linkerzijde, in de laan van Vredelust, laat hooren. 't Schiet hem ijselijk in de beenen, zóó ijselijk, dat hem de knieën knikken.
En nu.... voor dien snoeshaan! De burgemeester Van Bavik zou echter dien avond noch hoofdkaas noch ossetong op Vredelust gebruiken, want hij moest noodzakelijk aan iemand schrijven; gaarne zou hij 't hervatten, en hoewel, na die openbaring van 't vaste besluit, de verzoeken dringender werden, en zelfs Suze iets prevelde van: "Uw kamer zal koud zijn," de burgemeester bedankte nogmaals vriendelijk, en maakte zijn compliment.
Meer dan drie volle uren had de candidaat-notaris reeds in zijn schuilhoek doorgebracht, zonder dat eenig levend wezen het hek van Vredelust was uitgetreden.
Wat is er sedert de koude Februari-maand, die er plezier in had om de ijsbloemen zoo vast tegen de vensterruiten te drukken en ontelbare leiboomen zoowel op Vredelust als overal den dood te berokkenen, wat is er sedert dien tijd een leven in de groote brouwerij gekomen. De vogels vooral, schijnen uitgelaten.
Na het vertrek van Vredelust had ze veel aan den vriend gedacht, en weinig vermaak in de genoegens geschept, die haar in de stad van mama waren aangeboden. De neven vond ze onuitstaanbaar, vooral neef Doris die altijd als ze uitgingen met zijn arm kwam aanzetten, alsof ze niet alleen kon loopen! Die goeje Flitz! Hij had haar gezocht, maar natuurlijk in die groote stad niet kunnen vinden.
Woord Van De Dag