Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Van Bavik had gehoord en gevoeld, en was tot aan de notariswoning meegewandeld; en Flitz die in 't kantoor stond, had over 't horretje heen gezien, dat de heer van Vredelust den jongen burgemeester "ijselijk hartelijk" de hand schudde, en duidelijk verstaan dat hij hem "bespottelijk amiekaal" vaarwel zei, en hem, toen de schel reeds was overgegaan, nog nariep: "Mocht je soms in dien tijd te Amsterdam komen, we logeeren Heerengracht Nº. 260."
Nog schrijft Van Bavik; en Fik, die tot nu toe door ons onopgemerkt in zijn nest achter de kachel sliep, Fik begint te knorren want, de deur wordt geopend; de kasteleinsche treedt binnen, en brengt de boodschap van den knecht van Vredelust over: "En komplement en of burgemeester plezier had om morgen tegen vijf uren familiaar bij mijnheer Gliekke te komen dineeren om verder ook familiaar het avondje te passeeren?"
In die verloopene weken was er in B. nóg meer veranderd, voor 't algemeen van minder belang, voor den belangstellenden lezer niet onbelangrijk. Nog geen veertien dagen na het door ons bijgewoonde feest op Vredelust vertrok de familie naar de Nederlandsche hoofdstad, om daar voor de eerste maal sedert haar komst in B.... eenigen tijd bij zwager Vos te gaan logeeren.
Arme Flitz! het meisje, dat, toen ze een kind was, zoo dikwijls op zijn knie had gezeten, waar hij zoo familiaar mee geweest was, en die hij nu zoo vreeselijk liefhad, hij moest haar verlaten, zonder haar zelfs een hand ten afscheid te kunnen geven. Hij moest Vredelust verlaten, Vredelust waar hij "doen en laten," de intieme, de onontbeerlijke huisvriend geweest was.
Garen en band, en vin'je 't gek? tot een korsetveter toe; och, alles! en altijd met evenveel pleizier. 't Is waarlijk een goeje jongen, en bijna de eenige, dien we op Vredelust te zien krijgen. Vroeger in Amsterdam, o, hé! dat was heel wat anders; toen kwamen er veel heeren en dames bij ons aan huis; maar 'k herinner ze mij niet best. 'k Was veertien jaar toen ik hier kwam, dus kun je nagaan.
Nog dien zelfden middag had er tusschen de ouders Gliekke in het woonvertrek een onderhoud plaats, 't welk besloten werd met de verklaring van mevrouw: "Als jij er vóór bent, dan ben ik er niet tegen; 't zal dus de vraag zijn of Suus...?" En Suus die spoedig daarop geroepen werd, en kort en zakelijk vernam dat Barend Flitz in een vertrouwelijk gesprek met papa om de hand zijner dochter gevraagd had, antwoordde op papa's vraag: "Wat dunkt je er van?" niets, maar wandelde den volgenden dag gearmd met den nieuwen notaris door de boschjes van Vredelust, en nog een dag later door de lange dorpsstraat.
Dertien jaren woonde hij alzoo in het vreedzame dorp, en, was Barend in de weinige fatsoenlijke huizen dat wil zeggen, de huizen waarin tapijten liggen en voor welks ramen meubelgordijnen hangen tamelijk reçu, 't heette algemeen dat hij op Vredelust de huisvriend was, en, niet alleen dat het zoo heette, maar 't was ook zoo.
Lieve veranderingen.... dit hier en dat daar; veranderingen voor den niet eigenaar van minder belang, te meer daar hij onmogelijk precies kon begrijpen, hoe die paden en slooten eertijds door Vredelust slingerden.
Wij laten den aangenaam verrasten notaris, voor Gliekkes welgemeenden gelukwensch op het hartelijkst zijn dank betuigen, en spoeden ons naar Vredelust, ten einde ons te overtuigen dat de dames, zooals Gliekke zijn vriend verzekerde, welvarende zijn.
Ik heb in een zeer nare spanning verkeerd sedert ik de laatste maal op Vredelust was, en vooral sedert je met papa en mama naar Holland bent vertrokken. Ik weet op mijn woord van eer niet wat ik er van denken moet, maar, des te beter weet ik, dat die persoon Van Bavik een gemeen sjusjet is daar niemand van weten wil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek