Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Mijnheer Gliekke, die ook al zoo raar heen en weer had gegluurd, was eindelijk, ná 't partijtje, heel droogjes tot de bekendmaking van het plan gekomen, om Vredelust voor een poos te verlaten, waarbij hij vrij duidelijk had te kennen gegeven, dat ze elkaar dezen avond maar vaarwel moesten zeggen, want, Flitz zou zeker wel begrijpen dat de dames en ook hij, nog een boel te redderen en te bezorgen hadden vooral daar het zoo treurig met mama's arm was, terwijl Flitz het evenzeer natuurlijk zou vinden, dat Gliekke niet meer bij hem kon komen.
Er is op Vredelust te kust en te keur, en, meer dan genoeg blijft er over, want Flitz, op wien mevrouw nog al rekende, eet bedroefd weinig, maar.... hij drinkt een glaasje te meer, en de wijn is goed. De heer burgemeester is tusschen de gastvrouw en de jarige dochter des huizes geplaatst.
Misschien dat de heer Gliekke daarom de conversatie met den jongen Flitz zoo bijzonder aangenaam vond; althans drie malen in de week was 't vast dat Barend op Vredelust ging dineeren om daarna wat te musiseeren, te résiteeren, te praten, en ten slotte dat heet van halfacht tot halfelf een partijtje te maken.
De heer des huizes stelt zich veel van de conversatie met mijnheer en mevrouw Van Bavik voor, wanneer zij althans twee- of driemalen op Vredelust willen komen tegen hij eenmaal in stad, dewijl hij vooral na dat laatste verblijf in mevrouws stad nog meer afkeer van al wat stad is gekregen heeft.
Och, 't was niet voor hem, niet voor zijn genoegen, neen, hij had eene dochter; Van Bavik was er ten volle van overtuigd dat meisje, zijn eenig kind, och! hij wenschte zoozeer dat Vredelust haar dierbaar zou blijven, wanneer zij de ouders er eenmaal niet meer zouden wezen. Dat hij 't zoo lief deed veranderen en al die fijne boomen plantte, 't was niet voor hem, maar alles voor Suze.
Een zwakke gezondheid, zoo beweerde men, had den man doen besluiten het werkzame vermoeiende stadsleven met het stille gezonde Geldersche dorpsleven te gaan verwisselen, doch de plattelands-heelmeester verzekerde, dat hij in de zes jaren dat Gliekke te B.... woonde, geen tien gulden aan hem verdiende, zoodat hij de goede, vroegere bewoonster van Vredelust, die altijd zoo schrikkelijk sukkelde, wel tienmaal daags uit Holland terugwenschte; terwijl de dorps-apotheker telkens met een vuistslag beweerde, dat het een schandaal van 't gouvernement was, dat er geen belasting op die ellendige huis-apotheekjes bestond, wanneer ze althans van elders werden meegebracht.
In den namiddag van een schoonen Mei-avond twee weken ongeveer na de terugkomst van de familie Gliekke op Vredelust vinden wij Alexander Van Bavik voor het opgeschoven raam zijner schrijfkamer weder. Zijn gelaat draagt de duidelijkste sporen eener blijde zeer blijde gemoedsstemming, en in zijn hand houdt hij een brief, welks korte inhoud door hem reeds verscheidene malen werd gelezen en herlezen.
Zooals Barend daar tusschen de takken en blaren gezeten was, had hij volkomen den tijd om zich alles te herinneren wat het negatieve vriendschapsvuur voor dien persoon in zijn binnenste kon brandende houden. Bij alles herdacht hij ook zijn laatste bezoek op Vredelust.
"Toe maar!" dreigde Flitz; maar eensklaps werd hij vuurrood, want een zeer bekend hoofd schoof het raam voorbij, en een oogenblik later klonk de winkelschel Flitz had kamers bij een bakker terwijl er onmiddellijk daarna op de deur werd getikt. "Binnen!!!" riep de notaris zoo hard dat juffrouw Doortje er "puur" van ontstelde en.... de persoon die binnentrad was de heer van Vredelust.
"'k Weet er niets van, volstrekt niets," zei het Zondagsgezicht; en, dat hij op Vredelust thuis was, bewees zijn getrommel op de speeltafel, waarmee hij Suzes bevallig en welluidend spel, tamelijk onwelluidend accompagneerde. Vijf weken zijn er ongeveer verloopen. De candidaat-notaris heeft weer bij den ex-koopman gedineerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek