Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juni 2025


»Dan ben je een zot, om meer te bieden dan het waard is," zeide baas Jansen droogjes. »Er zit muziek in, mijnheer Jansen, muziek!" antwoordde de welbespraakte. »Ik begin het ook te gelooven," meende Jansen, terwijl hij de uitgerookte pijp naast zich neerlegde op de vensterbank.

Wat deze levendige, welbespraakte man voorstelde werd zelden bestreden, en zoo kwam Goethe weer al te vaak in het huis dat hem verboden was: het lag in zijn aard, zich aanvankelijk niet te verzetten tegen dezen samenloop van bekoorlijke omstandigheden. Werner had zijn belangstelling gewekt voor het sonnet.

Het beeld zijner verloofde verdrong de treurige tafereelen, die de welbespraakte heeren hem voor oogen stelden, doch toen zij steeds voortgingen met hem over te halen, werd hij besluiteloos. Trots en jeugdige overmoed kookten sterker dan ooit in zijn binnenste en verdrongen alle edele gevoelens. Eens, toen de jonkvrouw den ridder verwachtte, kwam hij niet.

Wel nu, we zullen in het koopcontract de bepaling inlasschen, dat alle mogelijke ertsen in den bodem uw eigendom blijven wat wilt u nog meer?" »Er uit!" bulderde Jansen. De welbespraakte stond op, nam zijn grijzen cylinderhoed van de tafel, draalde een oogenblik, en ging weer zitten.

Hij gevoelde dat er een bewegingloos zwijgen kan zijn, welsprekender en dramatischer dan de meest welbespraakte bewegelijkheid, wanneer slechts de dichter er in slaagt ons te doen mede lijden wat de zwijgende lijdt.

Men leert daarin zeer duidelijk den geheelen, er zich in afspiegelenden geest kennen, van dit vlugge, behendige, naar omstandigheden onvermoeide, dichterlijke, tooneelkunstige, in woord en daad welbespraakte Russische volk, de levenslustigsten onder de Slawen, die vroolijk blijven onder de grootste ontberingen, en zich in de neteligste toestanden weten te helpen.

»Wil u mij geen land verkoopen?" riep de welbespraakte op den toon der hoogste verbazing. »Maar mijnheer Jansen, is het mogelijk, dat u op die manier uw eigen geluk met voeten wilt schoppen? Mijnheer Jansen, ik reis voor een Maatschappij, die, waar het een soliede geldbelegging geldt, met een zeer matige rente tevreden is, en op geen vijftig pond kijkt.

»Help me maar een handje," zeide de agent van Cecil Rhodes, die voor den eersten keer van zijn leven de kluts totaal kwijt was, en niet meer wist wat hij zeide. Daar had je 't! De gespierde Boer greep met zijn armen van staal den welbespraakte, en slingerde hem de beenen vooruit met een bewonderenswaardige vaardigheid door de rinkelende, kletterende glasruiten den tuin in.

»'t Is altijd nog beter dan door den schoorsteen," zeide hij en lachte. »Ik denk het ook," zei Jansen »vooruit!" Nu keek de welbespraakte den Boer weer aan door zijn gouden lorgnet zou het toch meenens zijn? Of leed de Boer aan vlagen van tijdelijken waanzin? »Nu, ga je of moet ik je een handje helpen?" zeide Jansen.

»Nog niet," zeide de welbespraakte, en hij ging waarlijk weer zitten. Hij haalde een sierlijken sigarenkoker uit zijn zak. »Een sigaar aansteken?" vraagde hij minzaam; »echte Havanna?" Jansen maakte een afwerende beweging. »Ik vraag je, of je nu uitgepraat zijt?" zeide hij toornig. »Als de koop gesloten is ja," zeide de agent met bewonderenswaardige volharding; »heb ik »Elandsvallei" ja of neen?"

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek