Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
En toen kort daarop het mannetje kwam en vroeg: »Wel, vrouw koningin, hoe heet ik nu?« toen vroeg zij eerst: »Heet je Gijs?« »Neen.« »Heet je Gert?« »Neen.« »Heet je misschien ook »Rompelsteeltje?« «Dat heeft je de duivel verteld! dat heeft je de duivel verteld!« schreeuwde het mannetje, en hij stampte met zijn rechtervoet zoo hard op den grond, dat hij er tot aan zijn middel inzakte, en toen pakte hij in woede zijn linkervoet met twee handen, en trok zichzelf midden door.
Op de Zulu's niet alleen, maar ook op de oorlogzuchtige stammen ten Noorden van de Vaal, waar de wrede Moselikatse in het begin van het vorige jaar door Maritz was verdreven; en op de sluwe en schrandere Moshesh en zijn Basuto's? Nee! Hij zou de voorkeur geven een ander als leidsman te volgen. Te dienen onder Gert Maritz, dat zou hem niet zwaar vallen. Maar Potgieter?
Sêkrops tham navt ne hilde ni fon morthja nor fon hommelja, sand bodon nêi Gêrt vmbir tha burch of to askja, hju macht frya uttochte hâ mith al hira drywande ånd bêrande hâva, hira folgar alsa fül.
Wij hebben onszelf, noch onze dieren gespaard, en hebben grote behoefte aan rust." Gert Maritz riep de verzamelde menigte toe, hun vrienden goed te onthalen; en weldra waren de manschappen gehuisvest in de gastvrije tenten en wagens van verwanten en vrienden, en waren achterruiters en paarden behoorlik verzorgd.
De man die ik voorstel is Gert Maritz." Een verward gemompel, dat spoedig hier en daar de vorm van een woordestrijd aannam, steeg in de vergadering op. »Ik verzoek stilte," klonk het uit de mond van Cilliers. »Broeders, bij al wat ons dierbaar is, bid ik u, blijf uw bedaardheid behouden. Beide mannen die genoemd zijn, verdienen onze achting en zijn bekwaam ons te besturen.
»Ik wens slechts één vraag te doen," zei Louis Nel. »Heb ik de Kommandant goed verstaan, dat Hendrik Potgieter gezegd heeft te zullen weigeren hem of Gert Maritz te erkennen, als de meerderheid ten gunste van een hunner zou beslissen?"
Er kwamen nog een groote reeks familieberichten en nationale gebeurtenissen, blijde en droeve, zooals het leven ze oplevert, doch eindelijk ontviel de pen aan de hand van den krachtigen, godvreezenden Gert Kloppers, en hij stierf. En weer nam een andere hand de taak van kroniekschrijver over. Dat is de grijsaard daar voor u: Dirk, de oudste zoon van wijlen Gert Kloppers.
Tha wista thêra burchhêrum êl god sjande thåt hja tha burch navt hâlda ne kvnde, rêden Gêrt hja skolde gaw to bitta, bi fira Sêkrops wodin wrde ånd overs bigvnde, thrê mônatha åfter brûde Gêrt hinne mith tha alder besta Fryas bern ånd sjugum wara twilf skypum. Thâ hja en stût buta thêre have wêron kêmon thêr wel thritich skêpun fon Thyrhis mit wif ånd bern.
Welnu, ik heb tot mezelf gezegd: »Gert, aan het hoofd van een zelfstandige trek heb je het distrikt Graaff Reinet verlaten. In het dichtst van de strijd ben je sedert altoos te vinden geweest. Maar niet jou, maar Uw naam, o Heer, zij eer! Nimmer behoor je naar de erepost te zoeken.
»Die ligt nog in katzwijm," antwoordt Gert met een leuk gezicht, en zijn broeders beginnen luid te lachen. Maar mijnheer Watkins lacht niet, en uit den zak komt een gebrul als van een gewonden ever. »Nu," meent Zeger goedhartig, »ik zal er je uitlaten, roodbaatje, maar ik waarschuw je: leg nooit meer aan met een Afrikaanschen Boer!" Hij opent den zak, en mijnheer Watkins kruipt er uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek