Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Oom Sarel heeft zich altijd buiten en boven alle partijen gehouden, dus kwam het plan van mijn lippen als een der ondersteuners van Uijs, beter dan uit de mond van oom Sarel." »Dan blijft nu nog slechts over dat je Potgieter gaat zien," hernam Maritz, »want ik zou me sterk in Uijs vergissen, als hij een struikelblok in de weg zou zijn."
Reeds waren enige mannen, waaronder Gert Maritz, mij voor. De dag begon aan te breken. De lichtgrijze wolkekroon op het Umpufane Gebergte nam reeds een gulden tint aan, voorbode van het verrijzen van de zon boven de kim. Zal die zon heden slechts onze naakt uitgeschudde en in koelen bloede misvormde lijken beschijnen? was de vraag die stilzwijgend in mijn beklemde borst omhoog steeg.
Ik wil aannemen dat alles wat jij, en ook alles wat oom Sarel zegt, van je eigen, afzonderlik standpunt beschouwd, volkomen waar en juist is. Maar wat je geheel en al uit het oog schijnt te verliezen, is het plan waaraan Maritz zijn goedkeuring heeft gehecht, en dat Uijs ongetwijfeld reeds in gunstige overweging neemt. Wij kiezen geen Kommandant-Generaal.
Tot welk besluit ben je gekomen, Kommandant Uijs?" Gert Maritz gaf aan Uijs de gelegenheid niet om te antwoordden, maar zei: »Als de oudste in jaren onder de drie mannen die voor het bevelhebberschap zijn genoemd, meen ik het recht te hebben, om eerst het besluit waartoe ik ben gekomen, mede te delen.
Een troep langzaam voorttrekkende ruiters naderde het kamp. Zij werden zonder vrees en met blijde nieuwsgierigheid ingewacht. Door de verrekijkers had men bespeurd, dat zij blanken, dus vrienden waren. Eenige mannen, waaronder Uijs en Maritz, zadelden hun paarden, en reden de naderende ruiters te gemoet. Op omtrent een mijl afstand van het lager kwamen de ruiters bij elkander.
Wij hebben onszelf, noch onze dieren gespaard, en hebben grote behoefte aan rust." Gert Maritz riep de verzamelde menigte toe, hun vrienden goed te onthalen; en weldra waren de manschappen gehuisvest in de gastvrije tenten en wagens van verwanten en vrienden, en waren achterruiters en paarden behoorlik verzorgd.
»Was je daarmee bezig, mijn vriend?" vroeg Maritz, met een ernstige trilling in zijn stem, die tevens iets blijmoedigs had. »Wellicht heb je die vraag reeds voor jezelf beantwoord, evenals ik dat voor mezelf, reeds enige tijd geleden, gedaan heb. Anderen hebben met mij gesproken, en zeer zeker ook met jou.
Zij zijn onze bondgenoten, en vragen niets meer dan zij rechtens kunnen verwachten dat door ons zal worden toegestaan. Ik ben er voor, dat wij de spion in de handen van de zonen van Manondo stellen." Maritz, Greyling, van Staden en anderen verklaarden dat zij met Potgieter instemden. Geen enkele stem verhief zich ten gunste van het voorstel van Uijs.
»Zal Goza ons iets kunnen mededelen omtrent de macht en de voornemens van de Zulu-koning?" vroeg Maritz. »Tot kort geleden een induna geweest zijnde, zal hij daaromtrent zeker veel weten." »Ja Inkose, maar vergeef een oud man zijn zwakheid. Laat me toe, vandaag te eten en te rusten. Morgen zal mijn lichaam sterk, mijn verstand helder zijn, dan kan ik u alles vertellen wat me bekend is.
»Hij zal waarschijnlik een vluchteling zijn," zei Gert Maritz, »en in dat geval zal hij ons misschien omtrent Dingaan en zijn bewegingen belangrijke mededelingen kunnen doen. Ik stel voor dat wij het punt onder behandeling, een weinig uitstellen, en door tussenkomst van een tolk horen wat deze oude te zeggen heeft." Een tolk trad naar voren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek