Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Simon droeg Verlat buiten de kamer en pastoor Doening met zachte wenken duwde iedereen, troostend, hem achterna. In de vestibule joeg Francine voorbij. Ze botste op de trap tegen Simon aan, die haar de handen greep. Een sombere koorts flikkerde in zijne oogen. Pastoor Doening suste zacht: Stil! .... Stil! .... Gij moet niet verder gaan, mejuffrouw ....
Het huis, waar in zoo wijde stilte Vere gestorven was, galmde nu akelig met wilde geluiden. Simon nam Francine op. Rup! gilde ze en ze wierp haar hoofd achterover. Maar plots lag ze machteloos in Simon's armen. Ze werd op de sofa geleid en men omringde haar. Het was, alsof de rijke salonkamer verwoest was.
Hij was een lichtblonde jongen, toen vader stierf. Vader was raadsheer bij het hof van cassatie, een goede man, te oud getrouwd, die zijn zoon, zijn dochtertje en zijne jonge vrouw op zijne handen droeg. Vader stierf. Ernest werd naar het athenaeum en Francine, zijn zusje, op pensioen bij nonnen gestuurd.
Rupert, jubelt Francine, hoe heerlijk hebt ge deze toilette geschikt! Ik ben waarlijk verlegen. Ge zijt te goed voor me! Hij lacht. Hij schuift een stoel bij en zet zich. Heb ik dat voor u gedaan? Denkt ge dat ik het niet .... voor mij deed? Wie houdt eraan zijn vrouwtje te zien aankleeden, terwijl ze praat en leutert? Het was een van zijn liefste plezieren.
Allebei, Francine.... maar, dan, van dat Roger-Gallet's goed. Och ja .... ik had uw les reeds vergeten. Hoe is de verhouding weer? Ze lacht. Ze poeiert kunstig, vervaagt over haar mooie huid de glansen en de kleuren. Donzig vleit zich eindelijk haar hoofd boven haren schouder in de poeierige zon te voorschijn, die tusschen de spiegelvlakten speelt. Ze keert zich geheel om. Is 't fraai? Laat zien.
Eindelijk kwam de maan achter de wolken te voorschijn en wierp haar lichte stralen in het kamertje. Mademoiselle Francine werd wakker als uit een droom en stiet een klein gilletje uit. "Wat is er?" vroeg Jacques, die zijn armen om haar middel sloeg. "Niets," mompelde Francine; "ik dacht, dat ik hoorde kloppen."
Francine werd bang en blikte verbaasd in het stille gelaat van Simon. Ze voelde dat hare beenen zouden knikken en dat ze te wege was lang-uit achterover te stuiken. Hare handen beefden om de zware bloemenlading. Simon schoof de gordijn op zijde, opende langzaam de dubbele deur en de groote kamer gaapte als een nacht. Onder het gele licht van de twaalf kaarsen rees het praalbed.
Zoo zoet en zacht klonken uw troostwoorden, dat we alleen klaagden, om door u getroost te worden. Als mijn vriend Jacques niet gestorven was, zou hij voor u een kleine Heilige Maagd gebeeldhouwd hebben, goede zuster Géneviève! Eerste lezer: En waar blijft de mof nu? Ik zie er nog niets van. Tweede lezer: En mademoiselle Francine dan? Eerste lezer: Het is heelemaal geen vroolijk verhaal.
Hij vernam nu dat, evenmin als hij, Francine het naamfeest van Vere indachtig was geweest en dat ook zij een kiesch briefje van pastoor Doening had ontvangen. Mijnheer du Bessy werd uitermate beschaamd, en zijn geweten dat over het algemeen weinig streng was, schoot op met eene hevigheid, welke hem van kop tot teen deed schrikken.
Ze vermeed de schaduwzijden der straat om gansch in de klaterende zonplassen te plonsen, en ze keek tusschenbeide om naar Mariëtte, zich gauw eens deugd doende aan 't schaterend gedoe der bloemen, die, gelijk een gewichtig belang, sterk de zon naar voren droegen. Ze waren een gewichtig belang in het overige bedrijf der stad. Als Francine op de Regentielaan kwam, kon ze niet meer zoo hard loopen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek