Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juli 2025


Neen, moedertje lief, nu hebt ge 't mis .... maar ik denk gedurig: ons moedertje moest haar eigen zoo droevig niet maken .. en inderdaad, gij maakt u redeloos droef want is er reden daartoe? Zeker niet, in het geheel niet. Simon komt vrij .... te twaalf uur moet 't vonnis uitkomen .. Mijnheer Sörge heeft alles voor onzen jongen gereed gemaakt.... Ik weet waarlijk niet, waar gij uw zorgen haalt!

En terwijl ze dacht aan Eduard en de desillusie over hem, was 't toch, of zij 't nu anders zag, als 'n klein droef gebeuren in 'n groot leven; en, de handen achter haar hoofd saamgevouwen, staarde ze strak in den spiegel naar haar gezicht, om de toekomst te lezen uit haar lippen en oogen. Zelfstandig zou ze nu moeten worden, goed en sterk.

"Wat smartlijk nieuws brengt gij mij zo vroeg?" "Mijn vriend Jan," antwoordde Deconinck, "ik vraag u niet waarom gij zo droef zijt: ik ken uw edelmoedige ziel. Het gedacht van slavernij doet u sterven; dit zie ik wel." "Zwijg, meester, zwijg daarvan, want mij dunkt dat de wanden mijner woning dit honend woord herhalen.

Ernstig en droef schijnt ge in 't ronde te staren, Ach, niet een enkelen vriend uwer jeugd, Geen, wien die schittrende riddereeuw heugt, Moogt ge in de verte aan uw voet meer ontwaren! Droef bovenal staart ge neer op den grond, Dien eens uw trouwste vriendinne mocht sieren: Ach, niets dan onkruid en distelplant tieren Nu op de plek, waar zij eertijds bestond!

Jacques liep steeds alleen: zijn hart bloedde onder de doornen van een herinnering, die het orkest, dat op dit oogenblik een contradans speelde, die den kunstenaar droef als een De Profundis in de ooren klonk, nog levendiger maakte. Midden in zijn droomerijen zag hij Marie, die van uit een hoekje naar hem keek en in een luiden lach uitbarstte, toen zij zijn doodgraversgezicht zag.

Zijt gij het, die zoo dikwijls hebt gesproken Over uw Vrouwe, schoon tot ons alleen? Uw stem gelijkt de zijne, doch in een Gansch ander aanschijn lijkt uw ziel gestoken. Ach, waarom klaagt ge als ware u 't hart gebroken! Met jammer vult een elk uw droef gesteen; Zaagt ge dan h

Eenigen der aanwezigen nochtans waren droef of schrikten terug van den gevaarlijken stap dien men hier zoo lichtvaardig waagde. Robrecht Snelooghe schudde het hoofd in diepe overweging; op het gelaat van Hacket stond eene zure grijns van ontevredenheid. "Ik vraag het woord!" riep Burchard Knap.

Daardoor bleef het jonge meisje droef en treurig, vreezend en niet wetend, zonder dat zij er meer om vroeg en meermalen riep en bad zij 's nachts, dat hij zou komen en dikwijls beklaagde zij zich met vele tranen over zijn lange afwezigheid en zonder een oogenblik zich op te vroolijken bleef zij altijd wachten.

Toen de jongen en het meisje nu naar huis keerden, had Mieken schier al het doode hout alleen opgeraapt; zij had een vollen schoot, terwijl Janneken bijna niets had kunnen zamelen. Als de Moeder dat zag, gaf zij Mieken een schoonen, blozenden appel, maar aan Janneken niemandal. "Krijg ik nu ook geenen appel, Moederf" vroeg hij, met een droef gezicht.

De wind rustte in zijn holen, waardoor rook en damp als zeilen boven huis en poelen stonden. De lucht werd aldus droef en dof, en in de harten der menschen was blijdschap noch vreugde. Te midden van deze stilte begon de aarde te beven, alsof zij stervende was.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek