United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Deze vlekken-zelven waren geheel anders dan ik ooit bespeurd had, en in plaats van het mannetjen met zijn takkebos op den schouder, die er in Engeland in gezien wordt, of het onbeduidend tronietjen dat het gemeen op het vaste land daarin vindt, docht my, er het profiel van een neushoorn met geopenden muil in te zien, doch die zich weldra in de omwending verloor.
Niets dat ze vergat of maar halvelings herkende. En hoe ze wegging uit het goede huis van vader .... Neen, lispelde ze traag, gij moogt niet meer vragen .... vergiffenis vragen .... Och!.... Dan, na een poos de oogen sluitend, zuchtte ze: Vader, hoe laat is het nu? Het docht haar dat de tijd soms stillestond of, andermaal, naar een zwarte holte snelde. En ze hoorde niet dat vader haar antwoordde.
't Was eeniglijk Francine die den praat aan den gang hield, en ze werd koortsig onder de begeerte om het goed te doen en overvloedig. Het docht haar dat zij iets jegens Simon's ouders misdaan had en het met praten vergoeden kon. Toen op het einde Sörge merkte dat ze uitgeput was en zoude gaan breken onder de spanning, gaf hij behendiglijk aanleiding tot een beleefd afscheid.
Johan Doxa stond plots recht en riep: "Een pint geus voor heel de Kompanie!" Het docht hem dat zijn gansch wezen openging. De woorden die hij geschreeuwd had bleven trillen door zijn lichaam, als op pezen van metaal. Hij viel neer op zijn stoel en zweette een beetje. De jonge paren keken om en naderden de tafel waar hij zat gelijk een, die, bedwelmd, zijne eigene troonplechtigheid bijwoont.
Als ze in de stille wijk van blinde rijkemanshuizen geraakte, hijgde ze en was danig opgehitst. 't Docht haar dat de toekomst luchtig werd en dat er klaarten kwamen en een breed zicht. Ze voelde heel vaag eene grondige verandering in haar lijf, een ongewoon trillen, een ziedende leven. Ze hijgde, en zij en was niet moe. Ze was zeker dat iets heel schoons zich had veropenbaard in hare ziel.
Zijn bol aangezicht tuurde, over de hoofden, naar iets dat, docht mij, misschien op den muur, boven den toog, was aangeplakt. Al scherper blikte hij alzoo ... tot, almeteen, zijn pijp, die geen vuur meer hield, dood stak in zijn mond, die juist niet meer trekken wilde. "Hij bleef een lange poos zonder roeren.
Den top van den stadhuistoren zag hij niet, die onder de natte miezeling in eendere grijze kleur verging. Hij duwde zijn hoed tot tegen zijne ooren en stelde vast dat hij honger had. In de nauwe Peper-en-Zoutstraat trof hij eene bescheiden gelegenheid en hij at er substantieel genoeg, schoon zonder gulzigheid, gelijk het hem docht dat aan een zondaar in pelgrimstocht betaamt.
Nou, ik had er een vollen neef bij. Wat kom jij hier doen? zeit me neef. Ik zeg, ik weet 'et niet, zeg ik; en menheer stapt zoo binnen. Nou, ik docht: menheer zal alevel zoo gek niet wezen dat ie daar binnen van dat possie spreekt; want ik docht, dat ding is ofgedaan; hij het wel gezien dat ik der geen zin in heb. Maar al zen leven! Ik wacht wel een hallefuur; daar wordt gescheld.
Doch de hoogmoedige vrouw, wie ik niets bevelen mocht, scheen naar mij docht, even weinig aan den schoonen knaap te denken, als een Jood aan varkensvleesch, of een Egyptenaar aan witte boonen . Desniettemin besloot ik de ijverzucht van den koning aan te wakkeren, door de onbeschaamde, wie het scheen te zullen gelukken ons beiden uit de gunst van Cambyzes te verdringen, onschadelijk te maken.
Een smartelijk lachje gleed om des meesters mond. Hij tastte onwillekeurig in de losse kiezels: de kleinste, helaas, docht hem tot het neerschrijven van zijn credo groot genoeg. »En", vervolgde de stem weer »hoe zit gij thans hier zoo alléén? Waarom is =zij= thans niet bij u, die toen zoo dicht aan uwe zijde was? Eilieve, mijn vriend, hoe is dit?
Woord Van De Dag