United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij stortte zich algeheel in de laaiing. 't Docht hem dat nu de weg beslist voor hem gekozen en open lag. Hij kwam bij zijne moeder aan en zeide dat hij het meisje huwen zou. Voor het eerst, terwijl hij verlegen sprak tot haar die zweeg en ernstig opkeek, merkte hij hoe oud en hoog-stil zij geworden was. Hij voelde een onbekende angstigheid drukken op zijne borst. Was deze vrouw niet zijne moeder?
Had God hem op mijn weg geplaatst in de regeling van Zijne allerzoetste voorzienigheid? Niets gebeurt buiten de wenken van God en ik dankte Hem, omdat het Hem behaagd had mijne eenzaamheid met eene onverwachte vriendschap te troosten. Ik bezat dus een vriend. Het docht mij dat hij, alover de vele jaren van ketterij en laster, rechtstreeks uit de kinderlijke middeleeuwen naar mij gekomen was.
Ze stiet de deur van een salonnetje open, schikte nog even de stoelen, draaide de gordijnen op, die gedurig deze kamer in eene dompige donkerte hielden, en drilde, onder meer betuiging van eerbied en vriendschappelijkheid, langs het voorportaal weg. Het docht Francine dat hier de lucht zoo koud was en de dag zoo levenloos.
Het bloeiende gelaat echter glimlachte en twee fijne muis-oogjes daarin wenkten vriendelijk: "welkom ... welkom...." De zware deur, die achter Johan met een eiken klop dicht kwam, sloot meer dan het somber gebouw: het docht hem dat de gansche wereld nu voor altijd was gesloten. De pater-poortier ging voor en leidde Johan Doxa in eene kleine spreekkamer, die ineens vol blauwig licht was.
Hij was al 'en poar uurkes opgewêst, en had moar vast 'en stroatje rondgeloopen. Neen, al te best gesloapen had ie niet; moar anders 't bed was goed gewêst. Joa wel, joa wel, Janssen docht 'r wel oan dat de man die 'm de weg zou wiezen, over 'en half uurke kommen zou.
Onderweg heb ik zooveel mogelijk onze lieden gewaarschuwd." Kees drong naar voren en vroeg: »Hebt ge ook kunnen zien, hoeveel Sibaoe's er ongeveer waren?" »Mij docht zoowat honderd, heer. Misschien wel meer, maar zeker niet minder." »En waren er velen met geweren bewapend?" »Ja, heer, de meesten hadden geweren." Kees vroeg niet meer en verwijderde zich.
43 het uur des daags en het zoete saisoen: maar niet zóó dat geen vreeze mij zou gegeven hebben het gezicht, dat mij verscheen, van eenen leeuw. 46 Deze docht mij dat tegen mij kwam met hoogen kop en met dollen honger; zoodat me docht dat de lucht er van sidderde. 49 En eene wolvin, die met alle begeerten scheen belast in hare magerheid, en vele menschen reeds in verdriet deed leven.
Hij en schrikte voor geen kwade daad, hij en week maar voor den dood. Over een lijk heen zou hij niet terten. Anderszins wist hij dat hij in staat was tot alles, wat niet en docht, en brave menschen aanzag hij voor domkoppen. Hij was overal aanwezig, waar er wat aan zijne vingeren kon blijven haperen.
Heel late in den morgen werd ze wakker. Ze was gestild. Ze herinnerde zich seffens wat er gebeurd was, en 't en wekte in haar geen buitengemeene aandoening. Hare gedachten waren verdraaid naar nieuwe richtingen: ze had, docht haar, deze leelijkheid al lange aangenomen. Als ze in de eetkamer binnenkwam, zag ze Ursule heel bleek en thoopegedrongen in een leunstoel zitten.
Die mot óók 'n paar spijkers hebbe docht die vent en die zal in De Haag wel met geen potlooië of kenijntjes 'oeve te loope." ... En terwijl ik er hem dan maar verbaasd op zat aan te kijken, den ziekelijken fantast, zag ik 'm langzaam aan moe worden en weer versjofelen, de hittige glorie dooven uit zijn lampjes en den klatergouden waan afglijden van z'n kale lompenstatie.
Woord Van De Dag