Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juli 2025


En, volgend 'n dwaze impulsie, denkend an de hongerige bende van gisteren, zei ze: "Heb je geen werk?" "Nee" ... "Heb je vandaag wat verdiend?" ... "'k Heb ... nog niet gegeten" ... Dat kwam 'r langzaam uit, niet gelogen. ..."Wil je ... hier blijven eten?" ..."O ... ja!" "Da's goed" ... Hij zette z'n bezem, z'n schop in 'n hoek en volgde de dienstmeid.

"Da's niet waar!" zei het vroolijke meisje, "want ik heb den jongen al 'ezien met 'et haas. Maar waar zijn de hoenders, Teun?" "Ik heb er geen te pakken kennen krijgen!" zei Teun de Jager; maar hij gevoelde dat zijn gezicht hem verried. "Toch niet, Sij!" voegde hij er bij, toen deze hem ongeloovig aanzag. "Al waar, maat?" zeide zij, en greep naar de tasch om zich te overtuigen.

"Nou, wat weerga, jongen, laat main ook reis kaiken," zei de een, en ondersteunde zijn begeerte met eene heftige beweging der ellebogen. "Doppie, Jan! dat is een mooie!" riep een ander, "da's zeker 'en Jan Klaasen!" "Ben je mal, jongen?" riep een derde; "'t is 'en waif!" "Nou as dat 'en waif is," merkte een vierde aan, "dan mag ik laien dat Piet in de' kelder valt."

In den hof sloeg er een merel nu en dan een regel blijde klanken uit, en Pallieter zei: "Da's regen." Hij ging maaien in het peerdenbeemdeken. Hij wette het staal en het klonk verweg in den kalmen, zwaren avond. Hij scheerde de zeisen door het gers, het gers viel om, en het staal ronkte.

"Da's waar," zei Amélie tam: "dan zal 'k den kluif dien ma strakkies weggesmeten heeft bij den voorraad leggen".... "Dank je voor je lekkers!" , schimpte ma: "wat op die smérige planken bij 't vuil van vleermuizen gelegen heeft, raak 'k niet an. 'k Wil na me bèd, Piet versta je, Piet? 'k Kan niet meer op me beenen staan"....

Maar u kunt bier krijgen." »Dat ziet er slecht uit, jongen!" bromde Van Halen, bedenkelijk zijn neef aanziend. »Och wat," zei de vrouw, »je kunt in het dorp koopen wat je verkiest en moogt het vrij in onzen oven koken. Da's toch mooi genoeg zou ik meenen!" Zij zwierven dan door het dorp om mondbehoeften op te doen en het eind was, dat zij hun avondmaal deden met gebakken eieren en roggebrood.

"Da's 't éérst dat we met mekaar praten." "Ja, 't eerst," zei ze, 'r vingers in onrustig beweeg. "Hoe wist jij dat ik van jou hield?" "Dat wist 'k niet." "Dat wist je wel." "Ja dat d

»Jongens, ga eens even mee!" zei Ros. »Moeder Jane schijnt onraad ontdekt te hebben!" Met hun vieren kwamen zij in de keuken. Daar toonde de marketentster aan de soldaten het verspreide haardvuur, hun vertellend hoe zij het geheel anders verlaten had. Ook wees zij de asch en stukken houtskool op den vloer. »Da's verdacht!" zei Ros.

"Mor da's veur later!" zei hij, en hij liep terecht in de vette weiden, overgoten reeds, van zware, sterke zon, en bevlekt met bruine, witte en zwarte koeien. Hij ging door het losse gers, en de opgekomen honger deed hem zien naar de roze uiers, die vol zoete, warme melk hingen. Het water kwam hem in den mond.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek