United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Acht honderd mijlen hebben ze ons nu al af laten leggen," verklaarde de korporaal; »en dat waarvóór? Om ten leste niets anders te vinden dan modderig water, hongersnood en bivakken op asch en puin!" In dien geest werd niet enkel in de cantine van moeder Jane, maar schier overal onder de soldaten geprutteld. Doch ook verscheidene generaals waren reeds ontevreden.
»Zou je dan denken, dat ik ook maar een enkele beet van mijn eigen paarden zou kunnen eten?" vroeg moeder Jane. »En jullie hebt toch van avond óók geen gebrek gehad, is 't wel?" »Neen, neen," zei Reinier, »het maal heeft me kostelijk gesmaakt!" De Russische kogel die hem op het slagveld bij Malo-Jaroslawitz getroffen had, bleek gelukkig niet diep gegaan te zijn en had geen edele deelen geraakt.
»O, mijn jongen,... mijn jongen!" jammerde moeder Jane onder zenuwachtig gesnik, »nu heb je geen vader meer!" »Ze zullen... het toch wel... bij gevangenisstraf laten!" nokte Jakob moeizaam. Maar zelf had hij geen vertrouwen in wat hij zei. Vierde Hoofdstuk. Tot den kogel veroordeeld.
"Ik begrijp niet waarom meester nog meer negers noodig heeft," zeide Dina, het nieuwkoopje lang niet vriendelijk aanziende. "Ik wil haar niet in den weg hebben; dat weet ik wel." "En laat zij mij ook maar uit den weg blijven," zeiden Jane en Rosa met diepe minachting. "Om wat reden in de wereld meester nog meer van die gemeene negers noodig heeft, kan ik niet zien." "Loopt heen!
Aleer de kamer te onderzoeken, onderwierp ik de bedienden aan een aantal kruisvragen, hetgeen geen andere feiten dan de reeds gemelde aan het licht bracht. Nog een bijzonderheid van belang werd door Jane Stewart, het kamermeisje, medegedeeld. Gij zult u herinneren, dat zij op het gerucht van den twist naar beneden ging en met de andere bedienden terugkeerde.
Zij gevoelen haar macht; zij is een zichtbare uitdrukking van de droomen en gedachten, die in hun onwetende harten opkomen, en in zekeren zin vermengd met hun begrippen van God en den Hemel. Zoo was er in Bryngelly een meisje van tien jaar, een schrander en prikkelbaar kind, Jane Llewellyn genaamd, wier ouders streng Calvinistische begrippen hadden.
"Dat zoudt ge niet eens kunnen," zeide Dina. "Haar vel kan nooit meer genezen." "Ik vind dat men zulke gemeene schepsels niet bij fatsoenlijke huishoudens moest laten rondgaan," zeide Jane. "Wat denkt gij daarvan, Mijnheer St.-Clare?" vervolgde zij, coquet haar hoofdje naar Adolf omdraaiende.
»Dat is de eerste Paschen," zei Stargardt 's avonds bij het naar bed gaan, »die we niet feestelijk hebben doorgebracht." »Ja", zuchtte Jakob verveeld, »'t zijn voor dit jaar een paar verdrietige dagen geweest". »Och", zei moeder Jane, »laten we maar dankbaar zijn, dat ze nog zóó waren.
De begunstiging van zijn vrienden en vroegere makkers en de ijver van zijn flinke huisvrouw Jane Overbeek, ondersteunden hem daarbij met het beste gevolg. Hoe zorglijk de omstandigheden ook werden, »Frans met de kruk" vond toch altoos zijn bescheiden deel, zelfs thans nog te midden der vreemde onderdrukking.
"Ik moet zeggen," zei Redwood, aarzelend, Bensington noode toestaand hem in het dispuut te betrekken, "ik moet bekennen, dat, de bewijzen in aanmerking genomen " "O, als u dát doet," zei nicht Jane, "in plaats van uw oogen te gebruiken als een verstandig man " "Nee maar, heusch, juffrouw Bensington !" "Och, loop heen!" zei nicht Jane. "Jullie mannen zijn allemaal 't zelfde."
Woord Van De Dag