Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Bijt mij maar niet, dolle kerel." "Gij durft mij nog uitlachen, mij bespotten, onbeschaamde?" gromde baas Noppe, woedend opstaande. "O, weerhield ik mij zelven niet!.... Omdat gij eene vrouw zijt en klein daarenboven, meent gij dat gij mij straffeloos moogt tergen; maar, maar, Christien, om Gods wil, spaar mij, ik zou een ongeluk kunnen doen!" "Het is uwe schuld, Kobus.
En de vroolijke Christien die, toen Letje naar Pau vertrok, boven alle mogelijke verwachtingen zich huiselijk en kloek had getoond was in de wolken over André's »engagement". Christien had zich zoo dapper van hare taak gekweten, dat zij al zeer spoedig de hulp van eene oude tante had versmaad, ondanks al de bezwaren van den predikant.
"Met Frans Houtman, o hemel! Dit is niet mogelijk: gij hebt slecht gelezen." "Neen, Christien, het is wel zoo. Zie, het staat er duidelijk op: Lisa moet trouwen met Frans, het is Gods wil.... En daar, vrienden, leest gij zelf en getuigt, of ik mij bedrieg." De sergeant-majoor nam het ei. "Uw man heeft gelijk," bevestigde hij; "het staat er op; Lisa moet trouwen met Frans, het is Gods wil."
Er werd nog een oogenblik naar Christien gewacht, doch Letje verzocht uit haar naam, of men maar vast met de koffie beginnen wilde, daar zij het nog zoo druk had in de keuken. Even na het koffiedrinken ging Betsy met mama naar boven, om nog iets aan haar receptie-toilet te veranderen, en wandelde dominé met André door den tuin.
Christien wipte vroolijk weg, in het heengaan André vriendschappelijk op het hoofd tikkend. Letje ademde moeilijk en zweeg. André drukte bemoedigend hare hand, en huiverde, toen hij de dorre, brandende vingeren aanroerde. »Christien" ging ze voort »is een goed kind, maar ze babbelt over alles, wat ik zeg. Daarom kon ik je niet vertellen, wat onze dokter denkt.
Na een oogenblik rondgewandeld te hebben traden zij in de gastvrije schaduw van het rozenpriëel. »Wat heeft Christien toch?" vroeg André. »Zij wilde mij niets zeggen!" »'t Is een groot geheim, maar aan jou zal ik het verraden!" antwoordde Betsy lachend. »De meid heeft een mooie kalfsborst doen aanbranden, en nu is Christien bang, dat papa ontevreden zal zijn!" »Is het anders niet!
Sprotje, met een heet-toegetrokken hoofdje vol zelfbeklag, bleef eerst blind voor die verwijten: zij dacht aan juffrouw Jonkers, hoe die 's avonds na negenen nog kleeren stond te strijken voor Coba en Christien.... maar voor haar!.... voor haar deden ze niks thuis.... ze vonden 't nog mooi, als ze 'r 't geld niet afnamen, dat ze toch zelf verdiend had!....
Wij hebben met de moeder van Frans en met zijn vader zaliger dikwijls, lachende doch ernstig evenwel, gezegd dat de kinderen later een schoon paar zouden zijn en het is waarlijk zoo. Dit ten minste kunt gij niet betwisten, Christien, al trekt gij de schouders op. Hij is een welgemaakte, sterke jongen; onze Lisa heeft ook armen aan het lijf. Beiden zijn braaf en werkzaam.
»Ze zit in 't priëel!" »En papa?" »Nog in de kerk!" »En Willem?" »Naar Utrecht!" »Zie zoo, nu kun je verder gaan, Christien!" De drukke en beweeglijke Christien schudde het lichtblonde hair met een vluggen zwaai over den schouder, en ijlde den tuin in.
Juffrouw Amélie, met 'n broek van 'r pa an, vloog 't dakraam voorbij en de hoofden van Kobus en Christien herkennend, schoot ze zoo in den lach, dat de waakhond van de overzij opnieuw kwaadaardig tekeerging. "L'homme est né libre, et partout il est dans les fers."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek