Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 oktober 2025


Heerlijk, morgen Grand Hotel. Gaan we bijtijds, of....? Mij dunkt we moesten nog vóór het dejeuner vertrekken." "Ja.... welzeker, maar...." "Je kijkt naar de koffers. O, in een kwartier is mijn boeltje er in. Zoo'n hooge koffer met bakken pakt gemakkelijk, en 't hoeft nu zoo mooi niet voor dat verhuizen. Aardig, wij verhuizen in Parijs! Aardig niewaar?" "Heel aardig.

Als de nieuwe huurder nou maar niet net komt als Schaunard bezig is zijn boeltje weg te halen. Dat zou me op de trap een herrie geven! Lieve Hemel," zeide hij plotseling, terwijl hij zijn hoofd door het schuifraampje stak, "daar heb je hem net."

Dan zal ik weggaan, zei de jonge vrouw, in snikken uitbarstend. Zooals ge verkiest, had hij ijskil gëantwoord. En zoo was het gebeurd. Na een laatste, heftige scene, had mevrouw Bollekens junior zich eensklaps opgepakt en was zij weggeloopen, naar haar moeder toe. En kalm had Bollekens junior het boeltje bij zich opgedoekt en was hij bij zijn vader komen inwonen, met de jonge meid.

.... "Zachies wat".... .... "Spreek jij maar zachies, als je ziet waaran onze arme jongen zich vergooid heeft.... Heb je nog meer bewijzen noodig?.... Kijk is in die kast.... Wat 'n sjiek.... allemaal van ons geld.... Ze mot direct d'r boeltje pakken, versta je? Ik wil die dingen geen minuut langer in huis hebben!.... Geplunderd heeft ze'm! Geplunderd! Zoo'n gelukzoekster! Zoo'n vies schepsel!"

Illusiën zijn niets dan even zooveel kwetsbare plekken aan een menschenziel. En bedaard ruimde hij kort daarna zijn boeltje op, en sloot zijn kantoor en ging naar huis, eenzaam door de stille nachtstraten, met een hoog-rustige, streng-verstandelijke wijsheid in zijn hoofd, met zijn gevoel als weggesloten achter de grendels der staal-koele overdenking van zijn verhouding tot de menschen.

Ieder zoekt snel zijn boeltje bijeen, dat altijd gereed ligt voor de groote gebeurtenis, waarnaar zoo verlangd wordt, en allen maken hun toebereidselen tot den strijd. Het is een leven en een drukte van belang in dit bijzonder geval, en ze moeten de schade van lange maanden van kalmte inhalen. In de haast om weg te komen verliezen ze nog tijd en onophoudelijk klinkt de kreet: "Grinde!

Den valschen beschuldiger, den bewerker van Janboers overijling, den schelm, die met de treurige omstandigheid, zoo brutaal als slecht zijn voordeel had willen doen, en die bij de natuurlijke verwerping van zijn schandelijk aanbod, den boer met een gerechtelijke aanklacht had durven bedreigen, den schijnbaar vromen Berend, kon Janboer niet langer onder zijn dak dulden, en met zijn bijeengepakt boeltje in een zak over den schouder, en het volle loon in den buidel, trok Berend tegen den oavond het dorp in.

Maar wat is dat voor een boeltje? voor wien is dat poppengoed?" vroeg De Vlaere, toen hij zag dat de Fiskaal een pakje uithaalde, 't welk een volkomen, schoon wat ouderwetsch, kindergewaad behelsde. "Een stellig bewijs van hoogverraad," zeide Joan, met een bitteren glimlach. "Wat doet gij met kindergoed in uw valies?" vroeg De Vlaere.

In een oogwenk was het gansche boeltje opgeladen; en, onder geweldig en bijna oproerig gegil en gejouw, reed "den nieuwen boas", vloekend-vuistenballend, als een gek er mee weg. Het was gebeurd als in een droom zoo vlug. De menschen keken elkaar stomgapend aan toen hij verdwenen was; en dan weer staarden zij verbaasd naar 't huisje, waar nu toch zeker wel de Stier zich eindelijk vertoonen zou.

't En was, volgens hem, niet kwaad dat er af en toe een onlustje onder dat sociaal-minnend boeltje ontstond. Dat was eene gelegenheid om de sterkte der politie te staven. Hij hief zijne armen omhoog en werd praatziek: Hoe loopt zoo'n opstand gemeenlijk uit?

Woord Van De Dag

cnapelinck

Anderen Op Zoek